فراموش نکنیم، پولاد همایونی

بیست وهفتم ژانویه، تعداد زیادی از دولت مردان جهان به اردوگاه مرگ آشویتس آمدند تا شصت امین سالگرد آزادی این اردوگاه را به دست ارتش سرخ، گرامی دارند. این رویداد ویژه ایست که یک بار دیگر مردم جهان را به یاد انسان ستیزی و نژاد پرستی دهشتناک نازی ها می اندازد.
از سوی دیگر بازماندگان اردوگاه های مرگ نیز از کشورهای گوناگون به دشت عریان و یخ زده آشویتس آمده اند. بازماندگانی که از پایان جنگ دوم جهانی تا امروز نقش بسیار مهمی در افشای جنایات نازی ها داشته اند. این ها شاهدان زنده ی زمانه ی ما هستند. این ها مانده اند تا به ما بگویند چه رخ می دهد هنگامی که یک ایدئولوژی ضد بشری بر موج نارضایتی ملتی سوار شود. این ها شاهدان زنده بر اندیشه نژادپرستانه و پیشداورانه و ضد آزادیند. شاهدی بر شبح شرمگین شرارت سرمایه و قدرت در روزهای تاریک اروپایند.

به راستی اگر این ها نباشند چه کسی ما را به یاد آدم سوزی ها خواهد انداخت؟ فراموشی بزرگترین دشمن انسان است. هر چند ریشه کنی یهودیان در اروپا آن چنان وحشتناک بوده که محال است به فراموشی همگان سپرده شود.
در ادبیات روزمره ی جهان و به ویژه کشور خودمان همواره یهودیان را به عنوان کسانی مطرح می کنند که نقشه دارند تا نسل دیگران و به ویژه مسلمانان را از روی زمین بردارند. یادمان نرفته است که هنگام بازی ایران و آلمان مشتی ابله برای آلمانی ها سلام هیتلری فرستاده بودند که موجب ناراحتی بسیاری از آنها شده بود. یا همین چند هفته پیش شاهزاده انگلیس در جشنی با بازوبند اس . اس ها حضور یافته بود. صلوات فرستادن بنیادگرایان اسلامی بر هیتلر که زبانزد همگان است.

امروز یهودی ستیزی در بسیاری از کشورهای اروپایی – به ویژه کشورهای شرق اروپا که خودشان بیشترین تلفات انسانی را داشتند – در حال رشد است. گروه های نونازی نه تنها یهودیان که کله سیا ه ها و پناهندگان و مهاجرین را مورد حمله قرار می دهند. لوپن سر دسته فاشیست های فرانسوی علنی از هیتلر و اشغال فرانسه توسط نازی ها دفاع می کند.

در میادین فوتبال ایتالیا بازی کنان مشهور به سبک موسیلینی برای تماشاچیان سلام می فرستند. هفته گذشته چند تن از نمایندگان دومای روسیه از دادگاه عالی کشور خواسته اند تا سازمان ها و نهادهای یهودیان در روسیه را ممنوع اعلام کند. اینها فراموش کرده اند که مردم شوروی پنجاه میلیون کشته و زخمی دادند تا از شر نازی ها رها شوند. آشویتس را نباید فراموش کنیم. وظیفه ی روشنفکران خردورز و آزادی خواه در سراسر جهان مبارزه با تفکرات ضد بشری و جنگ افروزانه است. هر انسان خردمندی مابین یهودیت به عنوان یک مذهب و صهیونیسم به مثابه ایدئولوژی سرمایه و قدرت تمایز می گذارد. صهیونیسم و نازیسم از یک آبشخور سیراب می شوند. دفاع از حقوق مردم فلسطین با یهودی ستیزی بنیادگرایان اسلامی و مسیحی هیچ گونه هم خوانی ندارد. باید بین این ها مرز روشنی کشید.
چه خوب بود که سران دولت های غربی که در آشویتس گرد آمده اند به این نکته که کشتار دسته جمعی یهودیان دست پخت خود اروپائیان بوده ، اعتراف کنند و از سیاست دفاع یک جانبه از اسرائیل دست بردارند. این سیاست نادرست ، پاک کننده ی آن شرم تاریخی نیست.

آشویتس را نباید فراموش کرد. اگر رهبران اروپا و آمریکا در این گرامی داشت ذره ای صداقت دارند، باید با بزرگ داشت های نمونه ای برای بیست میلیون کشته ی مردم شوروی در مبارزه با فاشیسم، برای مردم هیروشیما، کشته شدگان جنگ ویتنام ، کشتارهای رواندا، قربانیان آپارتاید در آفریقا، صبرا و شتیلا ، کشتار زندانیان سیاسی در آشویتس اوین و گوهردشت، شکنجه و تحقیر زندانیان عراقی و ... نشان دهند که تاریخ را نمی خواهند فراموش کنند و تنها برای نمایش سیاسی در آشویتس گرد نیامده اند.