هنوز چند روزي از حادثه تفاهم پاريس در زمينه مسائل اتمي ايران نمي گذرد كه بحث كنفرانس « شرم الشيخ » مطرح شده است . اين كنفرانس كه درباره عراق است با شركت بيست و اندي كشور شامل آمريكا و كشورهاي اروپا (جي 8 ) و روسيه , ژاپن و همراهي كشورهاي همسايه عراق , در مصر تشكيل مي شود. از چند روز قبل ژنرال پاول وزير خارجه مستعفي آمريكا اجمالا گفته بود در شرم الشيخ با وزير خارجه ايران درباره عراق و مسائل اتمي گفتگو خواهد كرد. شايد همين سخنان بيهوده برخي از افراد مرعوب را وسوسه نمود كه جنب وجوشي پيدا كنند. سخن ما با آنان نيست كه اين افراد هرازچندگاهي تلاش مذبوحانه مي كنند اما به منزله كف روي آب در مقابل جريان توفنده انقلاب رنگ مي بازند. سخن ما با رئيس جمهور محترم نظام جمهوري اسلامي است . حساب ايشان و اهميت سخنان ايشان جداي از ديگران بوده و به همين دليل مورد نقد صميمانه ماست .
آقاي رئيس جمهور در هفته گذشته در خلال توجيه توافقنامه پاريس دو موضوع را مطرح نمودند كه قطعا جز خطاهاي استراتژيك خواهد بود.
(1 ) توافقنامه پاريس را جز افتخارات نظام دانستند و آنرا ستودند.
(2 ) در مورد حوادث عراق گفتند « حاضريم براي نجات ملت عراق به آمريكا كمك كنيم » .
متاسفانه روزنامه همشهري كه وابسته به شهرداري تهران است و شهردار تهران خود را جز نيروهاي اصول گرا معرفي مي كند تيتر اصلي روزنامه پنج شنبه 28 آبان خويش را همين سخن آقاي خاتمي قرار داد كه « حاضريم براي نجات ملت عراق به آمريكا كمك كنيم » كه باعث تاسف است . سخن نخست اينست كه با چه تحليلي رئيس جمهور نظام انقلابي ايران چنين حرفي زده اند آيا آمريكا دنبال نجات ملت عراق است تا ما براي اين امر به آمريكا حاضر به كمك باشيم قطعا ايشان چنين نظري ندارند چرا كه بارها و بارها درباره اشتباهات آمريكا در عراق سخن گفته اند و در همين مصاحبه نيز اشاراتي داشته اند. پس قاعدتا قصد ايشان اين است كه چنانچه رويكرد آمريكا نجات عراق باشد ما حاضريم به او كمك نمائيم و چون در ذيل سوال مربوط به شرم الشيخ و حضور ايران در آن كنفرانس به اين نظر پرداخته اند. مقصود توجيه شركت ايران در اين كنفرانس و نوعي چراغ سبزنشان دادن باشد كه پاسخي به چراغ سبز آمريكا قلمداد مي گردد.
عجيب است كه ما دچار نسيان تاريخي شده ايم . با چه تحليلي مي توان پذيرفت آمريكا با طراحي چنين كنفرانسي با كمك اجير خود دولت مصر , قصد اصلاح امور در عراق را دارد در شرايطي كه در طول اشغال عراق دهها هزار عراقي مرد , زن و بچه را به خاك و خون كشيده اند , ديروز در نجف و كربلا و امروز در فلوجه خانه ها و مساجد را بر سر مردم خراب كرده اند , آيا ظرف چند روز در كنفرانس شرم الشيخ مرام و مسلك خود را پاك و طيب مي كنند و كمر همت به خدمت به مردم عراق مي بندند ! چندي پيش , كيسينجر , كهنه سياستمدار آمريكا , طي مقاله اي . يك روز قبل از انتخابات آمريكا , به ترسيم چالش هاي جهاني پيش روي رئيس جمهور آتي پرداخت و در آن توضيح داد كه چه مشكلات جدي در مسير حل مسائل آمريكا در عراق وجود دارد ازجمله اينكه مشكل عمده در عراق مشروعيت حضور آمريكا و مفادهاي نوظهور عراقي در آنجاست !
جناب آقاي رئيس جمهور! آمريكا در كنفرانس شرم الشيخ چند هدف را دنبال مي كند كه در راس آن مشروعيت دادن به حضور خود و دولت دست نشانده عراق است . هدف ديگر راضي نمودن كشورهاي ديگر اعم از غربي و عرب و مسلمان به اعزام نيرو به عراق است چرا كه هيچ كشور عربي به درخواست آمريكا براي اعزام نيرو پاسخ مثبت نداده يعني جرات نكرده با عكس العملهاي ملت هاي خود چنين اقدامي نمايد. اين كنفرانس پيگير اين امر است تا آمريكا و سربازان مزدور او را از قله قهر مردم عراق نجات دهد.
ديگر هدف اين كنفرانس بهره جستن از ساير كشورها در جهت ايجاد امنيت براي سربازان اشغالگر آمريكائي است . نام مقاومت مردم عراق را تروريسم نهاده اند و هر بلائي را بر سر اين ملت مظلوم مي آورند و حال نوبت آنست كه هزينه مادي و معنوي چنين جنايتي را بر سر كشورهاي همسايه سرازير نمايند.
هدف ديگر كنفرانس , توجيه به عقب انداختن انتخابات عراق است تا با خريدن زمان در سرنوشت ملت عراق دخالت نمايند و با انواع دسيسه ها و فتنه ها , مهره هاي خود را بر ملت عراق حاكم كنند.
حال سوال اينست كداميك از اين اهداف مستحق چنين عبارتي از رئيس جمهور يك كشور انقلابي است كه « حاضريم براي نجات ملت عراق به آمريكا كمك كنيم » !
آقاي رئيس جمهور اگر مي خواهيد در اين چند ماه باقيمانده به وظيفه ملي خود عمل كنيد جلوي وزارت خارجه خود را بگيريد كه در اين كنفرانس مفتضح در سطح وزير خارجه شركت ننمايد و بر مسير باطل و پر از ضلالت كنفرانس صحه نگذارد. بگذريم كه شنيده مي شود عده اي دنبال راهي براي گفتگو با وزير خارجه آمريكا در حاشيه كنفرانس نيز هستند. بدانيد اين موضوع براي دولت شما خطائي استراتژيك است .
نكته دوم مربوط به افراط در ستودن توافقنامه پاريس است در حدي كه اين توافقنامه را افتخار نظام عنوان كرده ايد و اين خطاي استراتژيك ديگري است . هرچند اين روزها دبير شوراي عالي امنيت ملي و سخنگوي افراد مذاكره كننده به كرات در مقام توجيه كار خود , هرچه توانستند از رموز لساني بهره گرفتند و مخالفان را به طرفداران جنگ و دعوا و... متهم كردند و در صداوسيما با ترتيب دادن برنامه هاي سست و يكجانبه هرچه در چنته داشتند به ميدان آوردند اما و هزار اما كه از يك نكته ساده غفلت نمودند كه حدي از معرفت براي مردم قائل باشند كه اجمالا مردم مي فهمند!
آقاي رئيس جمهور اگر مي گفتيد ما بر حسب شرايط و باتوجه مشكلات , اين راه را اضطرارا پذيرفتيم , سخن شما در عين حال كه مورد قبول ما نبود ولي يك خطاي استراتژيك تلقي نمي شد اما اينكه اين توافقنامه سند افتخارآميز نظام است يك سخن فاجعه آميز براي رئيس دولت محسوب مي شود. اينكه تعليق را با اين وسعت يكجانبه پذيرفته ايد و زمان آن هم عملا غيرمعين است , يك امر افتخارآميز است !
advertisement@gooya.com |
|
اشكالي ندارد , چند ماه ديگر هم مي توان صبر كرد و يك بار ديگر انگليس و فرانسه و آلمان را آزمود كمااينكه در همين عرصه چندبار سراب اتكا بر قول آنان مشاهده شد. به تعبير جنابعالي و دبير شوراي عالي امنيت ملي بايد در شوراي حكام نوامبر , پرونده ايران عادي شود. خواهيد ديد كه آمريكا و اروپا نخواهند گذاشت چنين امري رخ دهد. آنها اين شمشير را از سر اين پرونده بر نخواهند داشت . ممكن است تخفيفي بدهند و در اجلاس بعدي پرونده ايران را طرح نكنند لكن براي اجلاس ژوئن چنان تمهيدي مي نمايند كه در اين فاصله شش ماهه مجددا ايران را سر دوراهي شوراي امنيت يا پذيرش پيشنهادات اروپا قرار دهند و تا وقتي اضطراب بر گفتگوكنندگان حاكم است همين مسير زياده خواهي غربيان را شاهد خواهيم بود همچنانكه پاول دو شب پيش اعلام نمود براساس اطلاع منافقين , ايران در لويزان مشغول ساخت بمب اتمي است ! و همين امر مجددا مستمسكي براي مشكل سازي پرونده ايران در شوراي حكام مي گردد. ما اميدواريم حال كه رئيس جمهور كشور اسلامي به توافق با اروپا خرسند است , غربيان فرصت را غنيمت بشمارند و از اين حسن نيت بهره جويند و زمينه همكاري را فراهم نمايند. اين آرزوي ما و هر ايراني است اما توافقنامه اي كه با چنين شرايط غيرقابل پيش بيني مواجه است هرگز شايسته ناميده شدن « افتخار نظام » نيست . بايد نگران روزي هم بود كه خداي ناخواسته از خيلي از اين سخنان روي گردانيده شود.