بني آدم اعضاي يکديگرند، به شرطي که...، طنزنوشته اي از ف.م.سخن

خدا رحمت کند سعدي را که با چند بيت شعر، نام ايران و ايراني را بر صفحات فرهنگ جهاني ماندگار کرد. اگر سعدي نبود چه کسي ما را به مهر و بشر دوستي مي شناخت؟ وقتي شما در تهران رانندگي مي کنيد و يک نفر در مسير ورود ممنوع جلو روي تان سبز مي شود و بعد به جاي اين که کنار بکشد، صاف مي آيد رو به روي تان و با چشم هاي وَق زده بهتان خيره مي شود و با صداي بلند فرياد مي زند که "هوي! ياروئه! چته زُل زدي؟ انگار داره به نعل بندش نگاه مي کنه! بکش کنار بذار باد بياد!" تنها چيزي که در اين موقع به دادتان مي رسد همين بني آدم اعضاي يکديگرند است که آدم يک دفعه تلطيف مي شود و احساس خوبي بهش دست مي دهد که تا عضو شريفي از او به درد نيامده کنار بزند تا طرف که لابد عجله دارد به کار و زندگي اش برسد.

من با شنيدن اين شعر ياد مرحوم مستجاب الدعوه و بليط بخت آزمايي مي افتم و دچار يک نوع نوستالژي مي شوم. فکر مي کنم جايي که اين شعر خوانده مي شود من مي توانم خانه اي به قيمت يک ميليون تومان (يک ميليون تومان ِ زمان پيش از انقلاب که قيمت يک دلار، هفت تومان بود) برنده شوم يا يک دستگاه پيکان دولوکس با دنده ي اتوماتيک و دستگيره و سپر طلا ببرم يا از درخت پول هر مقدار که دلم مي خواهد اسکناس بچينم. همه اش اثر اين شعر سعدي خدا بيامرز است.

اما امروزي ها مي گويند اين شعر خوب است چون بر سر در سازمان ملل در نيويورک نصب شده و يک قالي بزرگ چون حاوي آن بوده کوفي عنان، عنان از دست داده و دستور نصب آن را بر ديوار سازمان صادر کرده. خدا اين کوفي عنان را براي انسان ها و حيوان ها حفظ کند که چنين کاري کرده و لابد شنيده ايد که ديروز پريروز گفته که ما با ميمون هاي بزرگ خويشاونديم اما متاسفانه با احترامي که شايسته اش هستند با آنها رفتار نکرده ايم. البته من از نيويورک خبر ندارم که با ميمون هاي بزرگ چطور رفتار مي کنند ولي اگر آقاي عنان يک سر به پارک ارم مي زد مي ديد که ما بر اساس شعار سعدي با ميمون هاي عزيز خيلي با احترام رفتار مي کنيم و به آن ها چيپس و پفک مي دهيم و حتي اگر چشم نگهبان را دور ببينيم سيگارمان را مي دهيم يک پک به آن بزنند.

اينها همه اش به خاطر شعر سعدي عليه الرحمه است که غرب جنايتکار از آن بي بهره است. وقتي اروپايي ها بر بالاي درخت زندگي مي کردند و در آمريکا فقط سرخپوستان عزيز و مظلوم آپاچي ساکن بودند ما کسي را داشتيم به نام فردوسي که همين سعدي در باره اش مي گويد "چه خوش گفت فردوسي پاکزاد - که رحمت بر آن تربت پاک باد - ميازار موري که دانه کش است - که جان دارد و جان شيرين خوش است". حالا نيايند بگويند فلاني ملي گرا و شوينيست است و از اسلام بويي نبرده خدمت تان عرض مي کنم که حضرت پيامبر اکرم وقتي مکه را فتح کردند گفتند کسي نبايد از کسي انتقام بگيرد و سران کفار را بر بالاي پشت بام مدرسه... ببخشيد نمي دانم چرا قاطي شد، بله... سران کفار را بِکُشد و به درخت ها آسيب بزند. ببينيد حتي وسط جنگ، مردم مسلمان به فکر درخت بودند. حالا اگر ما مور ِ دانه کش را با بايگون و پيف پاف قتل عام مي کنيم و درختان چند ده ساله را براي ساختمان سازي از بيخ مي زنيم اين تقصير اسلام عزيز يا فردوسي و سعدي نيست.

اصلا چرا اين ها را گفتم؟ اصل مطلب پاک از يادم رفت از بس اين شعر سعدي قشنگ است و هي فکر پشت فکر و خاطره پشت خاطره مي زايد. به قول بهنود اين ها را گفتم که بگويم اگر يک دفعه در تايلند يک موج بلند شد و مردم بدبخت زير آب رفتند ما بايد ياد اين شعر بيفتيم. اگر در نيواورلئان طوفاني به راه افتاد و شهري با خاک و آب يک سان شد ما بايد ياد اين شعر بيفتيم. درست است که ما تسونامي و کاترينا نداريم اما مثلا سيل گرگان داريم و زلزله ي بم داريم و برف رشت داريم و ممکن است به خاطر فساد و بد حجابي مسافران کيش آنجا هم موجي چيزي بلند شود و عده اي زير آب بروند و خلاصه ما هم از فجايع طبيعي بي نصيب نيستيم. اما...

اما يک اما هست که بايد آن را در اين شعر لحاظ کنيم. بالاخره ما مسلمانيم و شيعه ايم و با مردم – و حتي مسلمانان -جاهاي ديگر جهان کمي فرق داريم. درست است که ما انسانيم و به گفته ي کوفي عنان با ميمون هاي بزرگ خويشاونديم ولي ژن هاي ما همچين شامپانزه اي ِ شامپانزه اي هم نيست. بين خودمان باشد، من راسيست نيستم ولي ما تافته ي جدا بافته ايم. بي بي سي نوشته است که نقشه ي ژنتيک نشان داده است که 99 در صد ژن هاي انسان با شامپانزه يک سان است. من که سواد ژنتيک ندارم ولي به شما قول مي دهم اگر نقشه ي ژنتيک آقاي جنتي يا آقاي احمدي نژاد را با نقشه يک شامپانزه مقايسه کنيد هيچ چيز شبيه به همي در آن نخواهيد يافت. اينها گِل شان به آب چشمه ي کوثر سرشته شده است و به جاي ژن شامپانزه، ژن فرشته در نهادشان کار گذاشته شده است. به چهره ي نوراني شان که نگاه کنيد اين امر بر شما ثابت خواهد شد. باز پرت افتادم. مي خواستم بگويم ما نمي توانيم بگوييم همين جوري چو عضوي به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار. ما بايد ببينيم آن عضو چي چي هست و از کجا آمده است. ما همين طوري الکي نمي توانيم به هر عضوي کمک کنيم. بايد ابتدا بررسي کنيم ببينيم ژن آن عضو شامپانزه اي است يا اين که الهي و روح اللهي است.

مثلا تسونامي اگر بر سر مردم تايلند فرود مي آيد خب حق شان است. فساد و بچه بازي کرده اند بايد سزاي اش را ببينند. مگر نديديد نقش "الله" را بر آب هايي که اين گند و کثافت ها را شست و با خود برد؟ مگر نديديد که همه جا زير آب رفت مگر مسجد مسلمانان؟ مگر نديديد که حتي يک حيوان هم در اين حادثه کشته نشد. اين ها که مردند عضو نبودند که ما بخواهيم ناراحت شان شويم و اگر بودند عضو کثيفي بودند که مثل آپانديس ِ چرک کرده بايد کنده و دور انداخته مي شدند. پس ما به چنين عضو هاي بي شرم و عفتي عمراً کمک نخواهيم کرد.

کاترينا هم همين طور. اصلا اسم اين حادثه خودش آدم را ياد بي حجابي و کاترين دونو که با بي حيايي عباس کيارستمي را ماچ کرد مي اندازد. من به شما قول مي دهم که در نيواورلئان هم کساني داشته اند قرآن ما را مسخره مي کرده اند که اين بلا بر سرشان نازل شده.

حالا خب... گفتيم آمريکايي ها خير ِ سرشان دو سه تخته پتو و يک هواپيما فرستادند کرمان، ما هم کمک کنيم. اما شرط ها و شروط ها. کمک مي خواهيد، اول بايد رسماً تقاضا کنيد و به دست و پاي ما بيفتيد؛ التماس کنيد؛ زاري کنيد؛ ضجه بزنيد. بعد که نماينده ي ما در سازمان ملل اشک شما را ديد آن وقت تازه بايد تحريم اقتصادي تان را عليه ما لغو کنيد. از بدگويي به ما پرهيز کنيد. کاري به کار نيروگاه هاي اتمي ما نداشته باشيد. نيروهاي نظامي تان را از کشورهاي همسايه ي ما خارج کنيد. مسير ماهواره هاي تان را از فراز آسمان ايران تغيير دهيد... يک سري خواست ديگر هم داريم که اگر اين اولي ها را انجام داديد آنها را هم مطرح مي کنيم، بعد براي شما نفت مي فرستيم، البته پولش را بعدا ازتان مي گيريم.

مي بينيد ما چقدر مهربانيم. مي بينيد ما چقدر به شعر بزرگان مان گوش مي دهيم و آنها را بيت به بيت و مصرع به مصرع اجرا مي کنيم. مي بينيد بعد از آن کودتاي ننگين سال 1332 ما هيچ کينه به دل نمي گيريم و به مردم شما که با بي رحمي، آن همه سرخپوست کشتند رحم مي کنيم. اينها همه اش نتيجه ي ايراني و اسلامي بودن ما ست. خدا ما را براي بشريت حفظ کند. آمين. يا رب العالمين.

[وب لاگ ف.م.سخن]