ایجاد جشن شادی در مملکت با شکسته شدن اعتصاب گنجی، آیا می شود؟ بهزاد درستي

حکومت، سالهاست کشته شدن بی هزینه ی اکبر گنجی را در خواب میبیند، یعنی اینان که هر کاری خواستند کردند و هر کسی را که تصمیم گرفتند ، کشتند ، قادر نبودند با اکبر گنجی بکنند
او را بازداشت کردند و منتظر بودند تا دستی از غیب برسد و بدون هزینه خود را خلاص کنند.
این دست از غیب نیامد ، چون اکبر گنجی مبارزی متفاوت با همه بود .

صاحب این قلم معتقد بود، الان وقت مناسبی برای این آتش بازی نبود
معتقدست این شمع نبایستی خاموش شود که ایران با او کارها دارد .
کافی بود یکی دوسال از حکومت احمدی نژاد بگذرد تا دیگر جرأت نکنند اکبر گنجی را در اعتصاب غذا ، آزاد نکنند تا او به هیچ وجه با مرگ دست و پنجه نرم نکند
مگر حافظ گنجی در این چند سال که بوده است؟
ولی وقتی به بیماری خطرناک او "آسم" که در صورت نبود امکانات ، بهداشت و درمان مناسب براحتی میتواند آدم را از پای در آورد فکر میکند ، متوجه میشود چاره ای به جز آن نداشته و این بیماری یک بداقبالی برای او همه ی ما بوده است .

اکبر گنجی گوشت قربانی نبوده و نیست که قرار باشد بین مخالفین و حکومت و نامخالفین ، بنوعی تقسیم شود.
حکومت گمان میکرد با کشتن اکبر گنجی میتواند جلو داران را که اختیار اعمال خود را از دست داده اند براحتی سرکوب کند و بر عمر خود چندین سال بیفزاید و از شر او هم راحت شود .
میانه ها گمان میکردند چون ایران از لحاظ متفکر سیاسی غیر خودی عقیمست ولی با اکبر گنجی به تفکر میرسد ، تئوری پرداز فقط باید ما باشیم و وقتی کسی مانند گنجی که متفکر ترین ، داناترین ، پر حافظه ترین و نویسنده ترین و شجاع ترین فرد ایران اخیرست ، از ما عبور کرد دیگر باید فاتحه ی خود را بخوانیم (هر چند براستی باید بخوانند)
و مخالفان حکومت نیز گمان میکنند ، بدین ترتیب با شهید شدن اکبر گنجی میتوانند به حکومت فشار بیاورند

ولی اکبر گنجی گوشت قربانی نیست و تمام محاسبات را به هم میریزد
حکومت از کشتن او واهمه داشته و دارد و حالا که کار به اینجا رسیده است ، منتظر فرصتست تا در زمانی آزادش کند که گنجی ، گنجی نباشد.
هم از شر زنده اش راحت میشود و هم از شر نکشتنش

میانه روها که بدجوری در این انتخابات سوخته شده اند از سوختن بیشتر در نبود گنجی که دوستشان میباشد واهمه دارند .
و مخالفین هم از اینکه بتوان در نبود او فشار مهمی به حکومت آورد ، تردید دارند

ولی تحت این شرایط که تنها شکلی از محاسبات حکومت ، درست از آب در می آید ، چه باید کرد؟

اینکه فکر کنیم با مخالفت های خیابانی کور میتوان او را نجات داد ، اشتباه صد در صدیست و این کار جان او را به خطر بیش از پیش نزدیک میکند ، تحت این شرایط آنها فکر میکنند اگر او را آزاد کنند دیگر نمیتوانند حکومت کنند .

پس اکبر گنجی با سیاست آزاد و سالم می شود.
اگر او در آخرین لحظات اعتصابش را بشکند و محاسبات حکومت را بشکند و مردم اقدام به بر پایی جشن شادی نمایند، در خیابانها و مغازه ها شیرینی و شکلات پخش کنند ، جوانان با همهمه و بوق و غوغا، شهر را زنده کنند ، که دیگر به میدان خاصی ندارد و سرکوب را هم بی اثر میکند ، میتوان بدین ترتیب هم ارزش گنجی را به کوچه و بازار نشان داد و هم حکومت را از کشته شدن او در زندان هراساند وهم انفعال مردم کوچه و بازار را شکاند و بعد از آن برایش طلب معالجه و یا آزادی کرد.
میتوان او را زنده در کنار خویش دید بشرط آنکه هم او به ملت اطمینان کند و هم دوست دارانش که کم هم نیستند در این حرکت کم هزینه درست شرکت کنند.