عمق يابی همگرايي ها، امير محبيان

در عرصه سياست عملی ضمن آن که بايد با تمام توان در جهت تعميق همگرايي ها تلاش کرد شايسته است به فاز بندی و مرحله يابی و حتی عمق شناسی ميزان تعهد اجزای ائتلاف نيز توجه نمود و اين ممکن نيست مگر آن که بر حسب پيشرفت عمقی در هر مرحله ائتلاف بر ميزان شفافيت باورهای تئوريک ورويکردهای عملی گروهها افزوده شود

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

سياست عرصه کار انفرادی توسط افراد و گروهها نيست و اگر هم کسانی اينچنين وارد سياست گردند هزينه ای بعضا نامعقول را خواهند پرداخت در حالی که در همگرايي های سياسی که در حالت عينی می تواند در قالب ائتلاف صورتبندی شود ؛ همان اهداف با هزينه کمتری قابل دستيابی است .
اين واقعيت همواره گروهها و افراد را به سوی بهره گيری از توان ديگران سوق داده است و همين امر دليل شکل گيری ائتلافات است.البته چون ائتلاف نوعی قرار داد و مشارکت در منافع نيز هست بسياری ترجيح می دهند برای خودداری از واگذاری بخشی از سود خود وارد قرار دادهای اينچنينی نشوند ولی در عمل اينان نيز مجبورند نوعی ازهمگرايي يا ائتلاف را(با ادراک اين که ائتلاف شکل حقوقی همگرايي است) ترجيح دهند.
ائتلاف ها در ساده ترين حالات حول محورهای زير شکل می گيرد:
1. ائتلاف(همگرايي) در مقدمات
2. ائتلاف (همگرايي)در تئوری ها
3. ائتلاف (همگرايي)در روشها
4. ائتلاف(همگرايي) در نتايج
5. ائتلاف(همگرايي) در دو ؛ سه يا همه اين موارد
اگراحزاب يا گروههايي نتوانند تحليل درستی از فازهای ائتلاف و لايه بندی همگرايي ارايه نمايند ؛ از آنجاييکه در هر گام از ائتلاف طرفين مکلف به پرداخت هزينه های اين همگرايي خواهند بود ؛ اين امکان هست که به ناگهان يک گروه به تصور اين که در ائتلاف با گروه ديگردر فاز همگرايي کامل قرار دارد هزينه های کلانی را بپردازد در حاليکه طرف او خود را در فازائتلاف در مقدمات ديده و متعهد به ديگری نداند.
در جناح منتقد دولت ؛ عمدتا گروههای موجود در فاز همگرايي کامل قرار دارند و نسبت به همديگر تعهدات متقابل را پذيرفته و به آن پايبند بوده اند اما نبايد ناديده انگاشت که شورای هماهنگی انقلاب چتری فراگير تر از جناح بوده و مدعی آنست که نيروهای انقلاب را که دارای دغدغه مشترک می باشند گرد آورده است.به همين دليل در عرصه سياست عملی ضمن آن که بايد با تمام توان در جهت تعميق همگرايي ها تلاش کرد شايسته است به فاز بندی و مرحله يابی و حتی عمق شناسی ميزان تعهد اجزای ائتلاف نيز توجه نمود و اين ممکن نيست مگر آن که بر حسب پيشرفت عمقی در هر مرحله ائتلاف بر ميزان شفافيت باورهای تئوريک ورويکردهای عملی گروهها افزوده شود. زيرا هميشه اين احتمال وجود دارد که " ما" با اتکاء به برداشت خود از تعهدات گروه همگرای با خود وارد عرصه ای از کنش سياسی گرديم در حالی که آن گروه تعهدات خود را در فاز پيشين پايان يافته تلقی کرده و در لحظه حساس آن" گروه"را در کنار خود نيابيم. بی شک جای خالی دوست در سياست و در لحظات سرنوشت ساز کمتر از لحظات عاطفی دردناک نخواهد بود پس بهتر است برای جلوگيری از غافلگير شدن خود پيش از ورود به هر مرحله همگرايي ها ی گروهها را عمق يابی مناسبی نماييم.