دولتخواهان بى شهر، گزارش تحليلى از فعاليت انتخاباتى جبهه دوم خرداد، فريدون حاجى پور

داستان امروز بازى طيف هايى از جبهه دوم خرداد بى شباهت با يك «كارناوال نمايشى» نيست. كارناوال ها را كه به تيغ تأمل رصد كنى مى بينى اينان يكسره دوره گردند، بازيگران خود را براى نقش آفرينى آموزش مى دهند و با شور و هياهو از شهرى به شهر ديگر مى روند تا با برون كشيدن كارت هاى بازى خود، مردمان شهر را به تماشا فراخوانند. ذوق مردم به تماشا بى شك يگانه عاملى است كه هم مردمان را به دور كارناوال حلقه مى گرداند و هم كالاى كارناوالى ها را بهره مند از خريداران. اين اما همه ماجرا نيست، بازى هاى بازيگران كه يكسره تكرارى و ملال آور شد حلقه هاى تماشاگران نيز روبه پراكندگى مى رود. شايد بى دليل نباشد كه اين بازيگران همه كارت هاى خود را رو نمى كنند و همواره يك كارت و شايد كارت شانس را براى روز مبادا نگه مى دارند تا در روزهاى منجمد شده شهر، آن را براى بازى آخر بيرون كشند؛ بازى اى كه يا ادامه حيات خواهد بود و يا راهى رو به ممات.
و اما حديث امروزين بازيگران سياسى طيف هاى گفته شده در سرزمين انتخابات بى ترديد جلوه اى است از گشوده شدن لوح ملفوف چنين وض! عيتى.
وضعيت مزبور زمانى چهره زمخت خود را نمايان ساخت كه جبهه دوم خرداد در انتخابات دوم شوراهاى شهر و روستا بازى اى قابل قبول در شهر را به نمايش نگذاشت. اينان كه يكسره مى پنداشتند تنها بازيگران شهرند و هر گاه به ميدان مى آيند، مى بايست جماعتى به پاى آن ها برخيزند، اين بار برنامه هاى آنان نتوانست همچون كليدى براى باب هاى بسته افكار عمومى باشد و چنان شد كه كرسى هاى سبز شورا را به افراد ديگرى واگذارند. عدم نوسازى گفتمان براى در دسترس بودن برنامه ها و تلاش براى مقبوليت آن كه معطوف به فقدان تجربه پذيرى بود، كرسى هاى پارلمان را نيز به دور از دستان اينان نگاه داشت تا در اين شرايط آنان با در دست داشتن تنها قوه مجريه استراتژى حضور حداكثرى در دولت و حضور حداقلى در مجلس را تجربه كنند. و حال در آستانه انتخابات رياست جمهورى، گروه هايى همچون حزب مشاركت و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى به خلق لحظه اى مى انديشند كه در آن نظم در بى نظمى و انتظام در پراكندگى برپا شود! گويا اينان امروزه به راستى و به وضوح مردمان شهر را فرياد مى كنند تا آنان را در ساخت دولت آينده يار باشند. چگونه؟
خطوط چهارگانه
انتخابات در هر عرصه اى چه شوراى شهر، مجلس و چه رياست جمهورى، بى شك شرايط يك آزمون است. عامه مردم زمانى كه احساس كنند سياست بازيگران معطوف به زندگى روزمره آنان است، بازى سياست را اقبال مى كنند و با آراى خود راهبردها ، برنامه ها و گروه هايى را انتخاب كرده و آنان را به عرصه مديريت راهنمايى مى كنند. و دقيقاً به همين علت است كه ورود به حريم ذهنى و عينى اينان و در اختيار گرفتن شرايط روانى آنان به تمامى، مورد توجه تدبير گران حزبى وانتخابى قرار مى گيرد.
امروزه نيز در آستانه انتخابات رياست جمهورى احزاب و گروه هاى سياسى براى رسيدن به حاكميت شرايط گفته شده را در برابر خود دارند.عده اى براى ماندن در اريكه قدرت تلاش دارند و كسان ديگر براى بازگشت به قدرت. اين تلاش ها اما زمانى موفق عمل خواهد كرد كه رونوشت پنهان يعنى گفتمان تابعين، به عينه مورد نظر و توجه قرار گرفته و ورودى پا برهنه به حريم آنان صورت نگيرد. در اين ميان طيف هايى از دوم خرداد نيز براى اين مهم تدابير و شرايطى را انديشيده اند كه با چينش فعاليت ها و اقدامات مختلف آنان پازلى شكل مى گيرد كه تصوير نهايى آن استراتژى! اى خواهد بود به نام استراتژى «معرفى كابينه».
به وضوح دورنماى كلى اين استراتژى، داراى خطوط كلى چهارگانه الف- جلوگيرى از حاشيه نشينى نيروهاى اجتماعى و تلاش براى به متن آوردن آن ها ب- ايجاد فشار ساختارى ج- حفظ اميدوارى جهت كسب قدرت و د- يارگيرى و جلب و جذب افراد، مى باشد.
در همين راستا تاكتيك هاى مورد نظر اين طيف به تمامى معطوف به استراتژى معرفى كابينه بوده و عبارت است از :
۱- فراخوانى رد صلاحيت شدگان:
جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين با معرفى چهره هاى شاخص رد صلاحيت شده در انتخابات مجلس هفتم به عنوان اعضاى كابينه سعى دارند كه
الف - روحيه سازمانى خود را تقويت كرده و انرژى و پتانسيل لازم را براى انتخابات آماده سازند.
ب- پيشينه ذهنى مردم را در خصوص رد صلاحيت ها فعال ساخته و از انرژى روانى متراكم در اين زمينه بهره گيرى كنند. تدبير گران اين طيف بر اين باورند كه طرح نام مجدد اين افراد موجب خواهد شد كه مردم جبهه ديگرى را براى حضور اين افراد در دولت آينده گشايش دهند.
ج - بازيگران اين طيف هنوز معتقدند تنها بازيگران در شهرند و افكار عمومى همچنان طالب مديريت آنان است، لذا! در پى آن هستند كه خاطره آراى اين افراد را در مجلس ششم تكرار كنند. به ديگر بيان تلاش در اين زمينه معطوف به آن است كه با طرح اسامى اين افراد و اخذ مجدد آراى آنان در مجلس ششم، به صورت لجستيكى آرا را وارد عمل كرده و در عقبه رييس جمهور آينده نگاه دارند.
د- با فراخوانى چهره هاى جنجالى و رد صلاحيت شده كه به طور حتم سابقه عملكردى آنان مورد اعتراض بخشى از گروه ها خواهد بود، فضاى دو قطبى (Bipolar) را شكل دهند.
۲- بهره گيرى از قوميت ها:
جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين با طرح حضور افراد مختلف در پى آن هستند كه آراى مولكولى و ذره اى و به تعبيرى محلى و منطقه اى را جذب نمايند. در حقيقت در اين مدل اعضاى هيأت دولت آينده به عنوان نمايندگان آن قوميت ها محسوب شده و رأى به اين نمايندگان بايد از طريق مكانيسم رأى به رييس جمهور انتخاب كننده آنان صورت گيرد. در همين رابطه آغاز سفرهاى استانى مصطفى معين به شهرستان ها و ديدار با قوميت هاى مختلف در همين راستا قابل ارزيابى است. از ديگر سو حضور برخى از اقليت هاى دينى در شوراى مركزى حزب مشاركت و سازمان مجاهدين انقلاب نيز دليلى مبرهن خواهد بود بر سرمايه ! گذارى ويژه اين دو طيف بر جريان قوميت ها. اينكه به قوميت هاى مختلف تضمين داده شود كه در دولت آينده به آن ها به عنوان يك جامعه راى دهنده نگريسته نمى شود و آنان نيز سهمى در كابينه خواهند داشت، باعث انگيخته شدن آراى آنان به سود كانديداى اين جريان خواهد شد.
۳- بهره گيرى از تشكل هاى اجتماعى:

در اين بخش نيز جريان مزبور اصرار دارد تا با طرح نام افراد و شخصيت هاى شاخص علمى، جهت عضويت در دولت، اجماع تشكل هايى همچون دانشگاه ها، مطبوعات، انجمن هاى صنفى، تشكل هاى فكرى، مراكز مرتبط با جوانان و مشاركت زنان و گروه هاى زيست محيطى را در عقبه كانديداى خود ايجاد نمايد.
۴- ايجاد مجارى اعتراض براى تحقق فضاى
دو قطبى:
دو جريان حزب مشاركت و سازمان مجاهدين انقلاب در راستاى ايجاد فضاى دو قطبى كه بى شك به ايجاد فضاى ديو و دلبر منجر خواهد شد، دل خوش داشته اند. بر همين اساس براى دستيابى به اين فضاى مطلوب در پى آن هستند كه با استفاده از سايت هاى اينترنتى، نشست ها و تريبون هاى آزاد و برگزارى جلسات مشترك چهره هاى خود با مردم، برگزارى تجمعات در حمايت از اصلاح طلبان در شهرهاى بزرگ و! حاشيه نشين، اعتراضات موجود عليه جناح رقيب را ايجاد كرده و از اين طريق به تعريف خود و اصلاحات بدون رقيب بپردازند. به هر تقدير آنچه كه گفته شد مجموعه فعاليت هاى مصوبى است كه از سوى طيف هايى از جريان جبهه دوم خرداد در حال عملياتى شدن است. آيا اين جريان كه سعى دارد دولت آينده خود را با فراخوانى چهره هاى رد صلاحيت شده استوار سازد موفق عمل خواهد كرد؟ آيا اين دولت سازان مردمان شهر را دگربار خواهند توانست به گرد كارناوال خود جمع آورند؟ بر اين باوريم كه طيف افراطى جبهه دوم خرداد در اين زمينه از روان پريشى نظرى و نابهنگامى عملى اى رنج مى برد كه بى شك توفيق آنان را كمرنگ مى سازد. حكايت عدم توفيق اين بازيگران را در شماره بعد پى خواهيم گرفت.