منافع ملی ایران ایجاب می کند که با آمریکا در همه زمینه ها وارد مذاکره مستقیم بشود، گفتگوی احمد رافت با اکبر گنجی، راديو فردا

اکبر گنجی که به دعوت شهر فلورانس برای شرکت در مراسم دريافت شهروندی افتخاری اين شهر به فلورانس آمده است، در مصاحبه با راديو فردا می گويد: موجب افتخار است برای من و ايرانيان که فلورانس ما را به شهروندی پذيرفته. آقای گنجی می گويد منافع ملی ما ايجاب می کند که ايران با آمريکا وارد مذاکره مستقيم بشود نه در زمينه هسته ای که در همه زمينه ها. منتهی اين مذاکرات بايد شفاف، علنی و در حضور شهروندان صورت بگيرد. وی در پاسخ به اينکه آيا قصد رهبری جنبش دموکراتيک ايران ومبارزه برای آزاديخواهی را دارد، می گويد: انتخاب افراد به رهبری جنبش يک فرايند دموکراتيک است و بايد جامعه بصورت دموکراتيک فرد را انتخاب کند. آقای گنجی می گويد چنين نقشی را برای خود قائل نيست.
احمد رافت (رم)

احمد رافت (راديو فردا): آقای گنجی از بعد از ظهر امروز شما شهروند فلورانس به حساب می آييد که به نوعی مهد رنسانس است و شخصيت هايی را به جهان هديه کرده که هرکدامشان قابل تعمق اند مثل ماکياولی، دانته، ميکل آنژ، داوينچی، گاليله ئو گاليله ئی. شما اينکه همشهری چنين افرادی هستيد چه احساسی داريد؟
اکبر گنجی: اين بسيار موجب افتخار است برای من و ايرانيان که فلورانس ما را به شهروندی پذيرفته و می تواند افتخار کند با افرادی که نام برديد و من هم امروز بعد از ظهر در صحبتی که خواهم داشت به اينها و رنسانس و اومانيسم اشاره خواهم کرد که با اينها شهروند بشود و خودش را در فرهنگ عظيمی که آنها آفريدند و به جامعه بشری هديه کردند شريک بداند. من افتخار می کنم به اين انتخابی که آنها کردند.

ا.ر: اين شهروندی در روزهايی به شما داده می شود که ايران و جمهوری اسلامی زير نورافکن سياست جهانی قرار دارد. مساله اتمی ايران را به مساله روز دنيا تبديل کرده است. شما فکر می کنيد که اين گفتگو هايی که اخيرا آغاز شده بين قدرتهای جهانی ايران می تواند بصورت مثبتی خاتمه پيدا کند يا اينکه همچنانکه برخی ها می نويسند، نتيجه ای نخواهد داشت و ايران بالاخره رودر روی قدرتهای جهانی قرار خواهد گرفت؟

اکبر گنجی: ما در عرصه سياست دوست يا دشمن دائمی نداريم. اين چيزی که برای ما اصل است و برای هر کشوری بايد اصل باشد، منافع ملی کشور است. به گمان من منافع ملی ما ايجاب می کند که ايران با آمريکا وارد مذاکره مستقيم بشود نه در زمينه هسته ای که در همه زمينه ها. منتهی اين مذاکرات بايد شفاف، علنی و در حضور شهروندان صورت بگيرد. ما از مذاکره نمی ترسيم، مذاکره بايد صورت بگيرد و منافع ملی ايران در مذاکرات دنبال شود. ما خواهان صلحيم نه خواهان جنگ.

ا.ر: شما در سخنرانی که درمسکلو زمانی که قلم طلايی به شما داده شد، کرديد، به اوايل انقلاب اشاره کرديد و به وقايعی که آنزمان اتفاق افتاد، کشتار ها و همچينين قتلهای زنجيره ای. شما به نوعی می خواستيد کارنامه جمهوری اسلامی را ترسيم کنيد؟

اکبر گنجی: لغت کارنامه شايد صحيح نباشد. چون کارنامه يک رژيم در حوزه اقتصاد، سياست، فرهنگ، اجتماع در همه زمينه ها می شود بررسی کرد و کارنامه مفصلی خواهد بود. من آنچه که در آنجا اشاره کردم، مواردی از نقض حقوق بشر بود که در ايران صورت گرفته بود و در واقع ياد و نام و خاطره آن کسانی که در اين راه کوشش کردند، کشته شدند آنها را گرامی داشتم و بدوستان عرض کردم که اين جايزه در واقه حق همه آنها است که من به نمايندگی از آنها اين جايزه را دريافت کرد. کسانی که در آنجا يادم رفت و در صحبت های ديگر گفتم زندانی هايی هستند که در سلول های انفرادی محبوس اند و کسی ياد و نامی از آنها ندارد و نامشان هيچ جا نيست و دفاع از آنها وظيفه ماست و من خودم را موظف می دانم ياد آنها را گرامی بدارم و اين جايزه حق آنها هم هست. چون به هرحال من وامثال من امروز در موقعيتی هستيم که خيلی ها با اسم ما آشنايند، خيلی ها محبت کردند و از حقوق شهروندی و انسانی ما دفاع کردند و ما هم موظفيم از حقوق انسانهايی دفاع کنيم که کسی آنها را نمی شناسد.

ا.ر: راديو و تلويزيون دولتی ايتاليا در مصاحبه با شما از شما سوال کرد که آيا شما قصد رهبری جنبش دموکراتيک در ايران ومبارزه برای آزادی را داريد؟

اکبر گنجی: من معتقدم هر انسانی بايد حق و حدود و قامت و اندازه خودش را بداند. من چنين حد و اندازه ای برای خودم قائل نيستم که خودم را رهبر جنبش آزاديخواهی و دموکراسی خواهی ايران بدانم. من بار ها گفته ام يک روزنامه نگارم، يک دگرانديشم و نظراتی دارم که آنها را بيان می کنم. ضمن اينکه اگر کسی هم بخواهد به رهبری جنبشی برگزيده شود، اين يک فرايند دموکراتيکی می خواهد که هيچ کس نمی تواند خودش به خودش نمره دهد و امتياز قائل باشد. بايد جامعه بصورت دموکراتيکی او را انتخاب کند. ولی من چنين نقشی را برای خودم قائل نبوده و نيستم.