نامه مهدي کروبي در رابطه با سخنان جنتي در نماز جمعه: همانطور که شما از نامه احمدي‌‏نژاد مبهوت شديد، من از سخنان شما مبهوت شدم! ايلنا

در واکنش به سخنان جنتي؛
احمدي نژاد را نمي‌‏توان با حضرت امام خميني(ره) مقايسه كرد
تهران- خبرگزاري كار ايران

مهدي كروبي، طي نامه‌‏اي سرگشاده نسبت به سخنان" احمد جنتي" در خطبه‌‏هاي نماز جمعه 22 ارديبهشت ماه واكنش نشان داد.

متن كامل اين نامه كه نسخه‌‏اي از آن از طريق نمابر در اختباز خبرگزاري ايلنا قرار گرفت به شرح زير است:
،سالياني است كه ترجيح مي دهم از راه دور و از طريق نطق و نامه با شما سخن بگويم و مردم را هم در جريان اين گفت وگو قرار بدهم، بخصوص آنكه شما خطيب جمعه تهران هم هستيد و به اتكاي اهميت و قداست اين جايگاه رفيع مي توانيد دايره مخاطباني وسيع بيابيد و هماوردان شما از چنين نعمتي محروم هستند.
فاش گويي آنچه قصد بيان آن را دارم نيز بدان جهت است كه خطبه‌‏هاي نماز جمعه تهران چه بخواهيم و چه نخواهيم يكي از تريبون هاي نيمه رسمي نظام جمهوري اسلامي است و من براي نشان دادن اينكه آنچه در برخي خطبه ها و خطابه ها ارائه مي شود الزاما بيانگر مواضع نظام و دوستداران آن نيست، ناگزيرم نامه‌‏هايي صريح و سرگشاده بنويسم؛ از جمله اين خطابه‌‏ها يكي هم آخرين خطبه شما درباره نامه آقاي دكتر محمود احمدي نژاد به آقاي جرج بوش است. نامه‌‏اي كه براي اولين بار در جمهوري اسلامي به قلم يكي از مقامات ايراني خطاب به مقامات آمريكايي نوشته شده و اينجانب فارغ از انگيزه نوشتن اين نامه يا محتواي آن اميد دارم كه اين نامه فتح بابي شود تا همه دلسوزان نظام بتوانند راه برون رفت از چالش‌‏هاي سياست خارجي را بجويد و حاصل كار گشودن باب گفت‌‏وگو به سود ملت شريف ايران باشد.
آنچه سبب شگفتي اينجانب شد اظهارات شما در خطبه نماز جمعه 22 ارديبهشت ماه بود، آنگاه كه گفته‌‏ايد "اين نامه الهام خداوند است، خداوند به مردم و اين مملكت عنايت دارد و ما بايد قدر اين عنايت را بدانيم، اين حركت در تاريخ سابقه نداشته و ادامه راه امام (ره) در اين راستاست، همان طور كه امام هم در نامه خود به گورباچف اشاره كرد كه قدرت شوروي رو به افول است، حال چه كسي جرأت دارد به آمريكا بگويد كه قدرتش رو به افول است. آغاز گر اين حركت امام(ره) بودند و آن نامه را به گورباچف نوشتند، رييس جمهور به همتاي خود نامه نوشته و اين نامه واقعاً نامه عجيب و غريبي است، به نظر من بايد اين نامه را بچه‌‏ها همه بخوانند، در مدارس و دانشگاه‌‏ها خوانده شود، صداوسيما مكرر بخواند و در آينده نيز در كتاب‌‏هاي درسي قرار داده شود، اين نامه چيز ساده‌‏اي نيست، اين مرد (آقاي احمدي‌‏نژاد) واقعاً مردي شجاع، متدين و مقتدر است كه به حرف خود ايمان دارد، آبروي مملكت و اسلام است، همان طور كه گفتم اين نامه الهام است و خداوند لطف دارد و مي‌‏خواهد قدرت اين مملكت را زياد كند و به اين نحو الهام مي‌‏كند، در داخل و خارج كجا چنين نامه‌‏اي نوشته شده است كه اينگونه همه را مبهوت كرده باشد."
جناب آقاي جنتي؛
به همان اندازه كه شما از نامه آقاي احمدي‌‏نژاد مبهوت شديد، من از سخنان شما مبهوت شدم! از شما كه شاگرد امام بوديد و حداقل انتظار آن بود كه بنا به آموزه‌‏هاي ديني و حوزوي حرمت استاد خويش را نگه داريد و از قياس نادرست بپرهيزيد. سبحان‌‏الله از اين شير بازار كه كار انقلاب و بنيانگذار آن به جايي رسيده كه شاگرد امام(ره) از سر مصلحت اشتراك در حروف را براي تشبيه شير به شير كافي مي‌‏داند! من بسيار متأسفم كه نه تنها اين جفا به امام(ره) از جانب يكي از شاگردان وي صورت مي‌‏گيرد بلكه علاقه‌‏مندان امام فضاي حوزه، روحانيان انقلابي و روزنامه‌‏هايي كه خود را اصولگرا مي‌‏خوانند در برابر سخنان شما سكوت كرده‌‏اند. هرچند كه برخي از همين روزنامه‌‏هاي اصولگرا ترجيح دادند كه تعبير الهام الهي را از سخنان پخش شده شما از صداوسيما را سانسور كنند.
امام راحل، بنيانگذار نظام جمهوري اسلامي ايران بود و نه كارگزار آن و موسس، گونه‌‏اي از حكومت بود كه در آن جمهوريت و اسلاميت همپاي هم حركت مي‌‏كردند، نه چنان كه برخي مي‌‏خواهند جداي از هم. امام راحل، فقيه و فيلسوف و عارف و رهبري بي‌‏نظير بود كه بر اساس درد و دغدغه دين و بنا به وظيفه و جايگاه عاليه ديني و سياسي خود نامه‌‏اي به ميخائيل گورباچف رهبر اتحاد شوروي نوشت تا او را از بيراهه الحاد به سوي راه توحيد رهنمون شود و با او بنا به دانش و بينش خود از فلسفه الهي و اسلامي سخن گفت و به خوبي زبان محاوره با گورباچف به عنوان ماركسيستي ملحد مي دانست، هرچند كه پاره‌‏اي از اهل ظاهر از امام انتقاد كردند كه چرا به جاي دعوت رهبر شوروي به مباني كلامي امام صادق (ع) از فلسفه ملاصدرا سخن مي گويند. غافل از اينكه آن فقيه فقه جعفري را به خردمندي مي دانست دعوت به حقيقت را بايد از كجا آغاز كند.
امام (ره) حتي براي ارسال نامه و ابلاغ پيام خويش به جاي اعزام گروهي از ديپلمات هاي وزارت امور خارجه هياتي به رياست فقيه و فيلسوفي مهذب يعني آيت الله جوادي آملي تعيين كرد يعني كتاب كريم و نامه حكمت آميز امام را حكيمي از همان تبار تا مقصد همراهي كرد. هنگامي كه گروهي به رياست وزير امور خارجه وقت اتحاد شوروي راهي ايران شدند تا پاسخ نامه را دهند و از مناسبات ديپلماتيك دو كشور سخن گويند، امام بر مي خيزند و مي گويند مقصود من روابط سياسي نبود بلكه گشودن دريچه‌‏اي از معنويت بر روي شما هدف من بود.
بدين ترتيب امام از موضع يك حكمي الهي نه مسئول اجرايي، آن نامه تاريخي را نوشتند شما در واقع بدون توجه به مشبه و مشبه به نامه امام به گورباچف با نامه اخير آقاي احمدي نژاد به بوش شبه سازي كرده ايد، اما نامه‌‏اي كه شما آن را با نامه امام(ره) مقايسه كرده ايد در كجاي تاريخ قرار دارد؟
نامه مورد اشاره شما به قلم مدرسي از مدرسان دانشگاه علم و صنعت با تحصيلاتي در سطح دوره دكتراي مهندسي عمران با گرايش ترافيك نوشته شده است؛ اينجانب هيچ اشاره‌‏اي به انتخابات سال گذشته رياست جمهوري نمي كنم، اما معتقدم جايگاه مقام رئيس جمهوري چنان نيست كه جناب عالي توصيف مي كنيد.
به راستي درباره كدام يك از روساي جمهور گذشته ايران در مقام رياست جمهوري چنين اوصافي به كار رفته است، در ميان روساي جمهور گذشته ما افرادي با سوابق درخشان انقلابي و سياسي دانش آموخته حوزه هاي علميه و نيز شهيد بلند مرتبه‌‏اي داشته‌‏ايم كه هرگز به صفت الهام الهي توصيف نشده اند، اما شما اين وصف را در حق يك مهندس عمران به كار مي بريد و نامه امام(ر) به گورباچف رهبر حكومتي مادي كه با همه اديان الهي مي جنگيد را نامه اي قياس مي كنيد كه خطاب به فردي نوشته شده كه دست كم در ظاهر مومن به تعاليم حضرت مسيح است و حداقل ملحد نيست و بنا به دين و آيين خود عمل مي‌‏كند و حتي حرمت پاپ به عنوان رهبر كاتوليك هاي جهان را حفظ مي‌‏كند و زانوي او را مي بوسد.
البته مي توان بلكه بايد رفتارهاي دور از تعاليم مسيح و جنگ طلبي جورج بوش را به نقد كشيد و ظاهرا نويسنده نامه چنين قصد و هدفي داشته اما نمي توان آقاي احمدي نژاد را با امام خميني(ره) و جورج بوش را با ميخاييل گورباچف قياس كرد كه اين جفايي بزرگ به امام و خطايي آشكار در فهم جهان معاصر است.
از سويي ديگر متاسفانه جناب عالي با غلو درباره جايگاه نامه مورد اشاره عملا ملت ايران را تحقير كرده ايد، اسلام و ايران انديشمندان بسياري دارند كه هر يك بر تارك گوشه‌‏اي از قطعات تاريخ اين سرزمين مي درخشند و آموزه هاي آنان در كتاب ها و رسانه ها مورد تدريس و تحقيق دانش آموزان و دانش جويان قرار مي گيرد، كشورما حافظ و سعدي و فردوسي كم ندارد كه مسئولان اجرايي در مقام متفكران الهي قرار گيرند.
مسئولان كشور هراندازه كه انديشمند، محقق و متفكر هم باشند آموزگار ملت نيستند چرا كه ظهور و خروج آنان از حكومت براساس معادلات قدرت صورت مي گيرد نه از تحولات حوزه معرفت.
براين اساس در كدام يك از كتاب هاي درسي و دانشگاهي متوني از مقامات سياسي و اجرايي كشور به عنوان متن درسي چاپ شده است؟ كدام يك از روساي جمهور گذشته به صفت رياست جمهوري خود انديشمند و متفكر خوانده شده‌‏اند؟ ميزان راي كدام منتخب ملت به عنوان ميزان انديشه ملت معرفي شده است؟
آيا چنين سخنان غلو آميزي در تاريخ ايران به دولت مردان و شهروندان كم آسيب زده است؟ مگر فراموش كرده‌‏ايم كه علماي اسلام چگونه با غلو برخورد كرده اند.
روايت شده است كه وقتي خطيبي در محضر آيت الله بروجردي مرجع عالم شيعيان كار خود را راحت مي‌‏كند و براي امام زمان (ع) و آيت الله بروجردي يك صلوات مشترك از جماعت مي طلبد آن مرجع تقليد يادآوري مي‌‏كند مرزها را بر هم نزنيد و ما را همسايه امام زمان (ع) نكنيد مگر از ياد برده ايد كه امام خميني(ره) در توصيف چگونگي شكل گيري استبداد گفته بودند كه "ديكتاتور از مادر ديكتاتور زاده نمي شود" مگر از ياد برده‌‏ايم كه آن فقيه موسس نظام جمهوري اسلامي چگونه با غلو مبارزه مي‌‏كرد و حتي هنگامي كه دو برادر عزيزمان جناب آيت‌‏الله مشكيني و جناب آقاي فخرالدين حجازي از امام ستايش كردند كه ممكن بود غلو تلقي شود.
ايشان چگونه با اين ستايش‌‏ها در همان جلسه مخالفت كردند و اجازه ندادند دامنه غلو حتي به جلسه ديگر كشيده شود. در موردي ديگر هنگامي كه در يكي از جلسات مجلس شوراي اسلامي آيات و رواياتي خوانده شد كه ممكن بود در تطبيق با شخصيت امام خميني (ره) به نظر برسد، ايشان بلافاصله توسط مرحوم حاج احمد خميني به رييس وقت مجلس جناب آقاي هاشمي رفسنجاني ابلاغ كردند از چنين قياس‌‏هايي بپرهيزند.
اين همه از همان رو بود كه امام خميني(ره) به خوبي مي‌‏دانستند كه غلو مي‌‏تواند حتي انسان‌‏هاي شايسته را به تدريج به اشتباه اندازد و با تملق و چاپلوسي آنان را تا مرز ادعاي خدايي و الهام الهي پيش برد.
جناب آقاي جنتي؛
چند سال پيش كه براي اولين بار به صورت علني از شما گله و گلايه كردم، فرزند گراميتان، جناب آقاي علي جنتي از شب سختي گفت كه گذرانديد و مرا شرمنده خود ساخت كه چرا چنين شبي را براي شما ساختم. اكنون اما ديگر از جناب آقاي علي جنتي شرمنده نيستم چرا كه از سخنان اخير شما به راستي براي حفظ جمهوريت نظام و حرمت روحانيت و حفظ باورهاي ديني مردم احساس خطر مي‌‏كنم. شما به عنوان فردي معتقد آيا نگران نيستيد كه غلو و اغراق درباره رابطه خدا و بندگانش پايه‌‏هاي ايمان مردم را سست سازد؟

سخن گفتن شما در جايگاه يكي از شاگردان امام (ره) و حوزه‌‏هاي علميه آن هم از نهاد نماز جمعه ممكن است همه را به اين گمان برساند كه روحانيت در صف غلوگويان قدرت قرار گرفته است. من براي اولين بار اين نامه را به نام شيخ مهدي كروبي امضا مي‌‏كنم تا مردم حرف‌‏هاي من و شما را به پاي روحانيت ننويسند، يا اگر حرف يكي از ما دو نفر را به حساب روحانيت مي‌‏نويسند سخن ديگري را نيز به حساب روحانيت بگذارند.
اين نامه‌‏اي است كه از شيخ مهدي كروبي به شيخ احمد جنتي كه هيچ كدام معيار و نماينده همه اسلام و روحانيت نيستند و هر يك با استناد به سنت پيامبر و مكتب اهل بيت گوشه‌‏اي از معارف ديني را ارايه مي‌‏كنند، يكي بر مدار غلو مي‌‏چرخد و ديگري از غلو پرهيز مي‌‏كند، يكي حتي امام راحل را با محك عقل مي‌‏پذيرد و ديگري حتي مقامات اجرايي و عرفي را به مدد الهام الهي تقديس مي‌‏كند، يكي به استناد ميراث امام خميني(ره) به ميزان بودن رأي ملت براي همه مقامات معتقد است وديگري بي‌‏توجه به ميراث آن امام حتي عرفي‌‏ترين مقامات اجرايي را قدسي مي‌‏خواند، يكي از جمهوريت در دل اسلام سخن مي گويد و ديگري در تبل الوهيت بندگان خدا مي كوبد و اين دو راه است و دو مقصد حتي اگر رهپويان آن راه فرزندان يك انقلاب باشد.
بنابراين پيشنهاد مي كنم با انجام نظرسنجي مشخص شود كدام يك از اين دو راه مطلوب نظر مردم است، نظرسنجي‌‏اي كه در دو سوي آن اين دو طرز تفكر به راي گذاشته شود اميدوارم در آينده اگر آقاي احمدي نژاد دست به نگارش نامه‌‏اي ديگر براي سران جهان و دعوت آنان كردند دست كم اين نامه را به دست فردي چون شما بسپارد تا حضرت عالي بتوانيد اين الهام الهي را از نزديك دريابيد.
علاقه مند
شيخ مهدي كروبي