 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
آمريكا با درسي كه از افغانستان و عراق گرفته ديگر به فكر حمله نيست
خبرگزاري دانشجويان ايران - اصفهان
سرويس: سياسي
دبيركل جبهه‌ي مشاركت ايران اسلامي گفت: شهادت مي‌دهم كه در نظام جمهوري اسلامي ايران مشكل‌ترين كارها، كار سياسي و حزبي است، اما براي پيشرفت كشور چاره‌اي جز تحمل و پيمودن اين راه نداريم.
به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) محمدرضا خاتمي طي سخناني در همايش فصلي جبهه‌ي مشاركت حوزه اصفهان با بيان اين كه " سياست‌هاي كشور ما به هيچ‌وجه قابل پيش‌بيني نيست" افزود: گاهي در مدت كوتاهي سياست‌هاي كشور 180 درجه تغيير مي‌كند. اين غيرقابل پيش‌بيني بودن از نظر عده‌اي حسن محسوب مي‌شود، اما مهم اين است كه در چنين شرايطي گيج مي‌شويم و نمي‌توانيم به گونه‌اي برنامه‌ريزي كنيم كه نتيجه لازم را به دست آوريم.
وي با نقد دولت در سه بخش اصول حاكميت، سياست داخلي و سياست خارجي خاطرنشان كرد: هر حاكميتي سه بخش مجزا دارد؛ اصولي كه بر آن بنا مي‌شود، سياست داخلي و سياست خارجي كه در همه سه مورد رفتارها و عملكرد اين دولت با دولت قبلي متفاوت است.
خاتمي معتقد است: در حوزه اصول حاكميت، دولت فعلي دچار يك بنيادگرايي عوام‌گرايانه شده است.
وي سياست دولتي كردن امور و وابسته كردن كشور به نفت را قابل نقد دانست و با اشاره به نمونه‌هايي تاريخي يادآور شد: دوره تاسيس دارالفنون به عنوان اولين موسسه‌ي آموزش عالي ايران با آغاز دوران مدرانيزاسيون در ژاپن همراه بود، ولي آن‌ها رفتند و ما باقي مانديم. سپس با راه‌اندازي خط توليد پيكان دوره صنعتي شدن را همگام كره جنوبي آغاز كرديم ولي آن‌ها رفتند و ما مانديم. امروز به جايي رسيده‌ايم كه در نوسازي و دموكراسي خودمان را با افغانستان و عراق مقايسه مي‌كنيم، اما با اين روند آن‌ها هم مي‌روند و ما بازهم باقي مي‌مانيم و تا زماني كه نفت باشد مشكل همين خواهد بود.
|
advertisement@gooya.com |
|
دبيركل جبهه‌ي مشاركت ايران اسلامي در بخش ديگري از سخنان خود به ادبيات اصلاحات اشاره كرد و گفت: امروز ما بايد با توجه به اشتباهات و پيروزي‌هايي كه در اين مدت به دست آورديم به دنبال يافتن ادبيات جديدي باشيم كه بتوانيم با هجوم‌هاي عوام‌گرايانه مقابله كنيم.
دبيركل حزب مشاركت هم چنين به مساله انرژي هسته‌يي كشورمان اشاره كرد و با بررسي راهكارها و تحليل‌هاي ارائه شده در اين زمينه گفت: دنياي امروز ما دنياي زور و آمريكا زورگوي جهان است. عده‌اي مي‌گويند بايد بجنگيم تا پيروز شويم. عده‌اي گفتند اگر مقاومت كنيم آن‌ها كوتاه مي‌آيند، كه اين‌گونه نشد. حتي هند و چين و روسيه را هم طرف مذاكره قرار دادند كه بازهم اين راهكار غلط از آب درآمد. به ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت و به چين و روسيه دلخوش كردند. در آژانس انرژي اتمي آمريكا يكي در كنار بقيه بود، اما در شوراي امنيت آمريكا قدرتمندتر است.
وي با رد احتمال حمله نظامي آمريكا به ايران حداقل تا چهار سال آينده، گفت: آمريكا با درسي كه از افغانستان و عراق گرفته ديگر به فكر حمله نيست بلكه به دنبال اين است كه بدون پياده كردن حتي يك آمريكايي، ايران را تحت فشار بگذارد.
