 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
بيانيه
به مناسبت بزرگداشت هشتم مارس
روز جهاني زن
«وقتي زمان موعود فرا رسد و مردان ترديد كنند، آنگاه زنان هستند كه در صف مقدم حركت مي كنند و من در آنجا هستم»
لوئيز ميشل (1905ـ 1830)
در تاريخ مبارزات سياسي ـ اجتماعي ، روزهائی فراموش نشدني و ماندگار وجود دارند که بعنوان نشانه و مظهر هر مبارزه درحافظه تاريخ ثبت شده است. بزرگداشت چنين روزهايي، فراخواني است جهت ادامه مبارزه عليه نابرابري ، عدالت سياسي و اجتماعي. هر سال با ياد و بياد اين روزهاي جاوداني، آرزوها و اهداف مبارزه با صدای بلند و رسا اعلام ميشود. هر سال به جهانيان گوشزد ميشود که اين آمال و آرزوها زنده اند و تضادهاي موجود حل نشده است. هشتم مارس يکی از اين روزهاي جاوداني و بياد ماندني است.
در هشتم مارس 1857، زنان کارگر كارخانجات نساجي در آمريکا جهت بهبود شرايط کار ، ساعات کار طولانی ، دستمزد اندک و محروميت از هر گونه امکانات رفاهي. بعلاوه كار و مسئوليت سنگين نگهداری فرزندان و کار در خانه به خيابان ها آمدند و عليه نابرابري ، افزايش دستمزد، کاهش ساعات کار و بهبود شرايط کار قيام كردند. اين مبارزه، نقطه عطفي در تاريخ مبارزه زنان کارگر در آمريكا بود كه بعد ها در سراسرجهان گسترش يافت. 8 مارس 1857، بازتاب مقاومت و مبارزه زنانی بود که با روند پرشتاب رشد صنعت و توليد به عرصه کار خارج ازخانه جلب می شدند.
ايده انتخاب روزی از سال بعنوان « روز زن » نخستين بار در جريان مبارزه زنان نيويورك بود که با شعار « حق رای برای زنان» مطرح شد. اين شعار خصلتی فراگير داشت و جمع كثيري از زنان را از اقشار و طبقات مختلف در بر می گرفت. زنان در پشت اين شعار، برسميت شناساندن هويت سياسي ـ اجتماعی خويش را جستجو می کردند. واقعيتی که در نظامهای مردسالار، قرن هاي متمادي ناديده گرفته می شد. صد ها زن شركت كننده در تظاهرات 23 فوريه 1909 پيشنهاد کردند : هر سال در روز يکشنبه آخر فوريه، تظاهراتي سراسری در آمريکا بمناسبت « روز زن » برگزار شود.
يكسال بعد (1910) در دومين کنفرانس زنان سوسياليست، پيشنهاد کلارا زتکين ، هشتم ماه مارس به عنوان « روز بين المللی زن» مورد تائيد حاضرين قرار گرفت. روزی که بحد کافی شاخص مبارزات زنان بوده و نمونه الهام بخشی بر جای گذاشته بود.
در دهه 1960، اوضاع سياسی در سراسر دنيا، آبستن حوادث بود. در کشورهای آسيا ، آفريقا و خصوصا آمريکای جنوبي جنبشهای رهايی بخش بپا شده بود. در کشورهای پيشرفته صنعتي نيز جنبشها و مبارزات مترقي و اعتراضي ( خصوصا جنبش هاي دانشجوئي ) شدت يافته بود. در بستر اين اوضاع ، جنبش رهايی زن نيز اوج و گسترشی چشمگير يافت.
بعد از پايان جنگ جهانی دوم و خصوصا از اواخر دهه 1970، بخشهای بيشتري از زنان از خانه بيرون و سرگرم کار و تحصيل گشتند. در عين حال ، زنان همچنان در جامعه موقعيتی درجه دوم داشتند. اين تناقض، مسئله زن را حادتر تر کرد. از آنجا كه موضوعات و مسائل مبارزاتی جديدی به ميان آمد، زمينه گسترش جنبش رهايی زنان فراهم شد. سازمان ملل در سال 1975، هشتم مارس را بعنوان « روز جهانی زن » برسميت شناخت.
|
advertisement@gooya.com |
|
درجنبش زنان آمريکا و اروپا موارد مهمي نظير « حق طلاق » ، « حق سقط جنين » ، « تامين شغلي » ، « منع آزار جنسي » ، « کاهش ساعات کار روزانه » و غيره مطرح شد. اين جنبش موفق شد در برخی از اين زمينه ها پيشرفت حاصل کند. دستآوردهای آن مبارزات در برخی از کشورها ( خصوصا در كشورهاي صنعتي ) رسميت يافت. در آن دوره نيز، جنبش رهايی زنان بدرستی از جنبش عمومي و اعتراضي در اروپا و آمريکا جدا نماند . شركت وسيع زنان در تظاهرات هشتم مارس 1969عليه جنگ ويتنام كه در دانشگاه برکلی برگزار گرديد، خود نمونه بارزي از آگاهي سياسي ـ اجتماعي جنبش زنان سرچشمه مي گرفت.
در انقلاب 1357 ايران، زنان در خط مقدم مبارزه عليه استبداد پهلوي حرکتی چشمگير داشتند. بخش وسيعي از هموطنان زن فعالانه در انقلاب شرکت كردند. بلافاصله بعد از برقراری جمهوری اسلامي، دهها هزار زن، تظاهرات 8 مارس را عليه حجاب اجباری و تحقير و تبعيض جنسی بر پا کردند. تظاهرات زنان نخستين مقاومت و اعتراض سازمان يافته در برابر حكومت جديد بود. اين حرکت، تاکيدی بود بر نقش برجسته و غير قابل انکار زنان در صحنه سياسی ـ اجتماعي كشور ما. نشانه ای بود از اهميت و جديت مسئله زن در جامعه ايران. تظاهرات هشتم مارس (17 اسفند57) نقش مهمی در زدودن توهم نسبت به رژيم جديد در جامعه و جهان بازی کرد. هفدهم اسفند 1357« روز جهاني زن » به يک روز مبارزاتی بياد ماندنی در تاريخ جنبش زنان ايران تبديل شد. يک نمونه الهام بخش برای زنان فردا كه در تجربه انقلاب 57 مستقيما شرکت نداشتند و امروز در صفوف مقدم مبارزه ايستاده اند.
دولت جمهوری اسلامي، هشتم مارس روز جهاني زن را غيرقانونی و ممنوع اعلام کرد و اين کار خشم و نارضايتی را در بين زنان آزاديخواه و آگاه جامعه دامن زد. گرچه برگزاری مراسم« روز جهانی زن» در کشور ما ، غير قانونی است با اين وجود بخشي از زنان آزاديخواه و مبارز كشور ما ، هشتم مارس روز جهاني زن را برگزار مي كنند و برای رهائی و دستيابی به اهداف و خواسته هايشان می کوشند.
چهارشنبه هشتم مارس 2006 ( 17 اسفند 84 )
روابط عمومي جبهه ملي ايران ـ آلمان
