نامه جمعی از کارشناسان صنعت نفت به نمایندگان مجلس: ۲۷ ملاک برای انتخاب وزیر نفت، مهر

جمعی از کارشناسان صنعت نفت در نامه ای به نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تعیین 27 ملاک برای انتخاب وزیر نفت آینده و 14 پرسش از آن نوشتند: 36 خسارت نتیجه بکارگیری وزیران نا آشنا در وزارت نفت بوده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی"مهر"، جمعی از کارشناسان صنعت نفت در این نامه به نمایندگان مجلس شورای اسلامی به موضوع 27 ملاک برای انتخاب وزیر نفت ، 36 خسارت نتیجه بکارگیری وزیران نا آشنا در وزارت نفت و 14 پرسش از گزینه سوم وزارت نفت پرداخته اند.

در این نامه آمده است: برخورد تاریخی و موشکافانة مجلس هفتم و اقدام منطقی و شجاعانه ریاست محترم جمهوری در خصوص دومین وزیر پیشنهادی نفت ثابت کرد که مطالبة مردم بویژه کارشناسان این وزارتخانه از دولت و مجلس جدی است.

این کارشناسان صنعت نفت در این نامه با اشاره به این که این بار شیوه معرفی سومین وزیرپیشنهادی نفت با تعامل مجلس همراه باشد، پیشنهاد دادند که رئیس جمهور محترم گزینه های مورد نظر خود را به یک تیم متشکل از نمایندگان دولت و کمیسیون انرژی و اقتصادی مجلس معرفی تا پس از احراز صلاحیت اولیه نسبت به معرفی بهترین گزینه برای وزارت نفت اقدام کنند.

به گزارش مهر، در این نامه در خصوص ملاک انتخاب وزیر نفت تصریح شده است: برای انتخاب وزیر نفت ملاک های زیادی مطرح می باشد که البته شاید کمتر گزینه ای از همه آنها برخوردار باشد ولی با بررسی گزینه های موجود می توان برترین فرد با توجه به این ملاک ها انتخاب نمود.

1. وزیر پیشنهادی از جنبه ویژگی های مدیریتی و تخصص فردی وآشنایی با حوزه کاری نفت دچار ضعف نباشد. لذا با این وضعیت زمان و هزینه زیادی باید صرف شود تا وی با اوضاع نفت آشنا شود.

2. حداقل آشنایی را با چهار شرکت اصلی نفت ، گاز ، پخش وپالایش و پتروشیمی داشته باشد تا بتواند این چهار شرکت را سروسامان داده از آنها یک مجموعه هماهنگ بسازد.

3. وزیر پیشنهادی نفت باید از امور بین الملل وتحولات جهانی و منطقه ای انرژی مطلع باشد تا بتواند درتعامل منطقی با دنیایی که رقیب ما هستند از منافع کشور حمایت نماید.

4. بمنظور استفاده از ظرفیتهای سازمانی و انسانی موجود ، وزیر پیشنهادی باید از شناخت کافی نسبت به نیروی انسانی در داخل صنعت نفت به عنوان مهمترین ابزار برای رسیدن به اهداف سازمان برخوردار باشد.

5. بین وزیر جدید نفت و چشم‏انداز 20 ساله ، مأموریت‏ها و اهداف کلان برنامه‏های دولت در بخش نفت و گاز باید تناسب وجود داشته باشد.

6. وزیر جدید باید از گذشته صنعت نفت مطلع باشد تا بتواند ترکیب نیروی انسانی را اصلاح نموده ، مدیریت را ارتقاء داده و از صنعت نفت گذشته نگر به صنعت نفت آینده نگر تغییر رویکرد دهد. وزیری که نتواند وضعیت گذشته و شرایط حاکم بر نفت را ارزیابی وتحلیل نماید درکشف خطاها نیز عاجز خواهد بود وخود نیز نمی تواند از وقوع درآن خطاها مصون بماند.

7. وزیر جدید باید بتواند در مدیریت بازار نفت و گاز منطقه تأثیر‌گذار باشد و از موقعیت ژئوپولینیک کشور نهایت استفاده را داشته باشد.

8. بدون شک جهت‌‏گیری برنامه‌‏های وزیر نفت باید براساس اهداف رییس جمهور باشد که عمده ترین آنها اتکاء به توانمندی های داخلی است. بنابراین وزیر ناآشنا چون از توانمندی های داخلی در بخش نفت و گاز کشور آگاهی ندارند لذا نمی تواند مجری خوبی برای تحقق اهداف دولت در این زمینه باشند.

9. به میثاق نامه رئیس جمهور بویژه در خصوص ساده زیستی پایبند باشد.

10. در درون وزارت نفت بویژه بین نیروهای ارزشی این وزارتخانه مقبولیت لازم داشته باشد و از حمایت گسترده کارکنان صنعت نفت برخوردار باشد.

11. توانایی مواجهه با کارتلهای نفتی بین المللی را داشته باشد.

12. با توجه به اینکه وزارت نفت متشکل از چهار شرکت اصلی و 150 شرکت فرعی است به گونه ای که سه وزیر سابق برخی بخش ها و شرکت های آنرا اداره می کنند لذا گزینه پیشنهادی از شایستگی علمی برای تصدی این وزارتخانه برخوردار باشد.

13. زندگی وی شفاف باشد و از شبهة تجمع نامشروع ثروت مبرا باشد.

14. نسبت به قوانین و مقررات نفت حداقل آشنایی را داشته باشد.

15. توانایی اصلاح قراردادهای نفتی را داشته باشد.

16. برای ساماندهی دیپلماسی کشور حداقل آشنایی را با مسائل خارجی داشته باشد.

17. برای تحقق برنامه رئیس جمهور از توانمندی های داخلی مطلع باشد.

18. به مبارزه با مافیای نفتی اعتقاد داشته باشد.

19. کارآمدی وزیر پیشنهادی مورد تایید کمیسیون انرژی مجلس قرار گیرد.

20. در سوابق مدیریتی وی ضعف مهم و سوء مدیریت وجود نداشته باشد.

21. منطبق با شعارهای رئیس جمهور و متناسب با دولت اسلامی و عدالتخواه باشد.

22. وزیر پیشنهادی، علاوه بر پاکدامنی و صلاحیت های اخلاقی ، دانش و تجربه و کارآیی لازم را داشته باشند.

23. بر اساس بند دوم میثاق نامه با همه توان از ارزش‌های اسلامی از جمله : ساده زیستی، پاکدستی، پاکدامنی و سلامت در عمل دفاع نماید.

24. براساس بند دهم میثاق نامه یادشده بتواند با اشرافیگری دولتی، تجمل گرایی ، فقر، فساد و تبعیض مبارزه نماید.

25. شائبه انتخاب جناحی و باندی نداشته باشد.

26. بمنظور تقویت موضع ایران در مجامع بین المللی بویژه اوپک شرایط احراز مقام دبیرکلی این سازمان را داشته باشد(بر اساس ماده 28 مقررات اوپک, دبیرکل اوپک باید پانزده سال تجربه داشته باشد که حداقل 10 سال آن را به صورت مستقیم در صنعت نفت گذارنده و پنج سال نیز در سمت های مدیریتی یا مسوولیت‌‏های اجرایی بلند پایه ثبت شده باشد.)

27. با چالش های وزارت نفت در زمینه های زیر آشنا باشد:

اصلاح ساختار وزارت نفت، افزایش بازیافت ثانویه مخازن،توسعه میادین مشترک،تولید صیانتی،افزایش ظرفیت تولید،تبدیل نفت خام و گاز به فرآورده،اصلاح و تصویب اساسنامة شرکت ملی نفت،تدوین استراتژی تولید نفت وگاز،جبران کاهش تولید مخازن نفتی ، رفع کمبود سوخت بویژه بنزین، جبران گاز تزریقی به مخازن نفتی، مطالعات جامع مخازن نفت و گاز، مدیریت کنترل تولید نفت و گاز کشور،افزایش کیفیت نفت خام تولیدی، تمرکززدایی شرکت های نفتی غیر ضروری از تهران ، اصلاح قراردادهای نفتی

به گزارش مهر، در نامه کارشناسان نفتی تاکید شده است: در گذشته تسلط وزیران نا آشنا بر صنعت نفت پیامدهای منفی بسیار زیادی بدنبال داشته که مواردی از آنها ذکر می شود:
1. عدم پرورش نیروی انسانی متخصص مورد نیاز در صنعت نفت
2. تضعیف توان فنی کارشناسان داخلی نفت
3. تخصیص یک دهم درآمدهای نفتی به واردات بنزین به دلیل نساختن پالایشگاه
4. تاخیر در توسعه میادین مشترک نفت و گاز
5. تاخیر در راه اندازی طرح های جمع آوری گازهای همراه
6. تاخیر در راه اندازی طرح های تزریق گاز
7. خسارت به میادین نفتی بخاطر بکارگیری شرکت های خارجی فاقد صلاحیت فنی
8. تاخیر در مطالعات میادین نفت و گاز
1. تولید 360میلیون مترمکعب گاز بجای 500 میلیون مترمکعب تا پایان برنامه سوم
2. حذف عناصر انقلابی از صحنه مدیریتی وزارت نفت
3. عدم موفقیت در برنامه تبدیل نفت خام به فرآورده های نفتی
4. حاکمیت شرکت های خارجی بر مخازن نفت و گاز و به تبع آن در دست گرفتن برنامه تولید کشور با انعقاد قراردادهای نفت و گاز .
5. شیوع بی سابقه فساد مالی و رشوه خواری در وزارت نفت
6. عدم انتقال تکنولوژی روز دنیا به داخل کشور علیرغم شعارهای مطرح شده
7. اقدام غیر قانونی در تولید غیر صیانتی از بسیاری از مخازن مهم نفتی که موجب هرزروی حجم عظیمی از منابع کشور شد.
8. واگذاری پروژه ها به شرکت های خارجی فاقد صلاحیت فنی با ترک تشریفات مناقصه
9. نداشتن توجیه فنی و اقتصادی بسیاری از قراردادهای نفتی در بخش بالادستی نفت
10. اولویت قراردادن صادرات گاز نسبت به تزریق گاز و مصارف داخلی که موجب تخریب مخازن نفتی شده و تبعات بیشتر آن به مرور زمان آشکار می شود.
11. ایجاد 80 میلیارد دلار بدهی ناشی از قراردادهای خارجی برای ایران
12. عدم تحقق تولید پنج میلیون بشکه ای نفت تا پایان برنامه سوم توسعه
13. عدم موفقیت در جمع آوری و مهار گازهای همراه نفت
14. به هم زدن ساختار وزارت نفت که حاصل قریب به یک قرن تجربه این شرکت بود و در برابر آماج بمباران های دشمن در زمان جنگ بصورت منظم و روان به فعالیت خود ادامه می داد.
15. بزرگتر شدن دولت از طریق افزایش شرکت های دولتی در نفت و گاز و افزایش هزینه های این شرکت ها تا پنج برابر نسبت به ساختار گذشته.
16. کاهش کیفیت نفت خام تولیدی کشور وبه تبع آن کاهش قیمت نفت ایران در بازارهای جهانی نسبت به سایر کشورها
17. تضعیف توان فنی داخلی در مدیریت مخازن نفت و گاز کشور به دلیل تجزیه آن به شرکت های جدیدالتاسیس وعدم تجهیز آنها
18. عدم موفقیت در احراز مقام دبیر کلی اوپک توسط ایران در سال های گذشته
19. حذف عناصر حزب اللهی و انقلابی از صحنه مدیریتی نفت و بکارگیری برخی افراد فاقد صلاحیت در بالاترین رده های تصمیم گیری نفت
20. عقب ماندگی مطالعات مخازن نفت و گاز و زیان های وارده به کشور از این طریق
21. اختصاص 90 درصد از قراردادهای نفتی خارجی به توسعه میادین مستقل در صورتی که در شعارهای خود توسعه میادین مشترک در اولویت بود.
22. تاخیر چندین ساله در ارائه اساسنامه شرکت ملی نفت ایران به مجلس شورای اسلامی
23. تصویب بسیاری از طرح های غیر اقتصادی مانند مایع نمودن گاز و توسعه میادین مستقل گازی کشور که توجیه اقتصادی نداشتند.
24. صدور گاز به سایر کشورها در حالیکه اکثر مخازن نفتی کشور در نیمه دوم عمرشان هستند و نیاز به گاز تزریقی دارند. در نتیجه درآمد صادرات گاز صرف حفر چاههای جدید برای جبران کاهش فشار ناشی از عدم تزریق گاز به مخازن نفتی گردید. ضمن آنکه حجم عظیمی از نفت کشور نیز دچار هرزروی شد.
25. حذف برخی شرکت های مهم داخلی از صحنه رقابت های نفت وگاز با ترک تشریفات مناقصه یا عدم اجازه حضور در مناقصه ها
26. تزریق آب به میادین نفتی توسط شرکت های خارجی و سوزاندن گازهای همراه اینگونه میادین که کاهش بازیافت ثانویه نفت مخازن را در پی داشت.
27. استمرار قرارداد های بیع متقابل و افزایش چند برابر هزینه ها و هدر دادن حجم عظیمی از نفت بخاطر تولید غیر صیانتی از مخازن نفتی.
28. عدم ساخت پالایشگاه برای تامین بنزین مورد نیاز به دلیل نداشتن برنامه ریزی مناسب که نهایتاً سالانه بیش از چهار میلیارد دلار برای واردات بنزین که معادل یک دهم درآمدهای است اختصاص یافته است.
29. عقب افتادن اکثر طرح ها و پروژه های مهم نفت و گاز از برنامه مصوب خود
30. واگذاری مسئولیت عقد قراردادهای بزرگ نفت و گاز به افراد سیاسی کشور
31. حذف واحدهای بازرسی در سطح وزارت نفت که نقش بسزایی در جلوگیری از فساد اقتصادی داشتند.
32. دخالت دادن بخش خصوصی به بخش بالادستی نفت که امری غیر قانونی است
33. تلاش در جهت انحلال شرکت ملی حفاری ایران که رقیب جدی شرکت های خارجی در توسعه میادین نفتی به شمار می رود.این اقدام با مقاومت نیروهای انقلابی شرکت ملی حفاری ناکام ماند.
34. از هم گسستن ارتباط تنگاتنگ میان برنامه ریزی،مطالعه و عملیات اجرایی توسعه میادین نفت وگاز ایران.
35. حذف شرکت ملی اکتشاف از صحنه رقابت های اکتشافی در ایران
36. واردات کالاهای غیر استاندارد برای پروژه های نفت و گاز که خسارت زیادی به کشور وارد کرده است.
بنابراین شرایط کشورما به گونه ای نیست که از این پس نیز بتواند خطرات مالی ناشی از مدیریت ضعیف و برنامه ریزی های غلط افراد نا آشنا را در صنعت نفت تحمل نماید.

به گزارش مهر، در ادامه این نامه کارشناسان با شاره به 14 پرسش از سومین گزینه پیشنهادی وزارت نفت آمده است: اکنون که قرار است در هفتة جاری سومین گزینه بعنوان وزیر پیشنهادی نفت معرفی گردد لذا با توجه به موقعیت حساس این وزارتخانه در اقتصاد کشور و بمنظورتنویر افکار عمومی چند پرسش زیر مطرح تا پاسخ آنها را وزیر پیشنهادی نفت به نمایندگان محترم ارائه نمایند:

1. وزیر پیشنهادی برای جایگزینی صادرات فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی به جای صدور نفت خام و گاز طبیعی چه برنامه ای دارد؟

2. برنامه وی برای تعامل جهانی و ورود سرمایه‌گذاران ایران در صحنه تجارت نفت، گاز و پتروشیمی چیست؟

3. از میان قراردادهای نفتی کدامیک را برای توسعه صنعت نفت ترجیح می دهند؟

4. برای محدود کردن افزایش لجام گسیخته مصرف داخلی فرآورده‌های نفتی و بهینه‌سازی مصرف سوخت در کشور چه برنامه ای دارند؟

5. نظر وزیر پیشنهادی درمورد خصوصی سازی بخش بالادستی صنعت نفت چیست؟

6. وزیر جدید نفت در خصوص صادرات گاز به خارج کشور در حالیکه تراز تولید در قبال مصرف کشور منفی است چه موضعی دارد؟

7. وزیر جدید برای تحقق سیاست های کلی نظام در خصوص تولید صیانتی از میادین نفتی کشور چه راهکارهایی مد نظر دارند؟

8. برنامه وزیر جدید برای تغییر رویکرد از صادرات مواد خام به صادرات محصولات با ارزش‌افزوده بالا در صنعت نفت چیست؟

9. برنامه وزیر جدید برای جلوگیری از ادامه تخریب میادین نفتی توسط شرکت های خارجی چیست؟

10. آیا وزیر جدید نفت اعتقادی به وجود مافیای نفتی در وزارت نفت دارند ؟ برنامة وی برای مقابله با مافیای نفتی و توسعه رانت خواری سیاسی چیست؟

11. وزیر پیشنهادی تا چه اندازه از مشکلات ساختاری وزارت نفت مطلع می باشد؟ به ادغام بخش بالادستی نفت اعتقاد دارد یا به تجزیه آن ؟ برنامة او برای اصلاح ساختار وزارت نفت چیست؟

12. دیدگاه وزیر جدید نفت در خصوص واگذاری مدیریت مطالعه و توسعه میادین نفتی به شرکت های خارجی چیست؟
13. وزیر پیشنهادی برای افزایش ضریب بازیافت از میادین نفتی چه برنامه ای تدارک دیده اند؟

14. با توجه به اینکه رقم بدهی کشور از 12 میلیارد دلار سال 76 به بیش از 80 یا 100 میلیارد دلار در سال جاری افزایش یافته است ، دیدگاه وی در خصوص طرح استقراض 150 میلیارد دلاری خارجی برای طرح های 10 سال آینده وزارت نفت چیست؟