کی دوست است کی دشمن؟ م. شايان

سخنان احمدی نژاد آنقدر نسنجیده است که باعث تحیرمیشود تا واکنش از کسی که در برمسند ریاست جمهوری ایران یعنی بالاترین مقام سیاسی بعد از رهبر تکیه زده، متاسفانه یا سیاست نمی داند یا تاریخ نخوانده یا نمی داند در کجای جهان قرار گرفته . امروز که بحران هسته ای ایران مرکزتوجه جهانی است وآمریکا به روشهای مختلف سعی دارد که سایر کشورهای دنیا را هم همراه خود کند این سخنان نسنجیده حتی کشورهای آلمان وفرانسه که همواره بر مذاکرات دیپلماتیک با ایران اصرار دارند را هم به واکنش واداشته و بر بدبینی جهانیان خواهد افزود .

این اولین باری نیست که در جمهوری اسلامی سخن از محو اسراییل بر زبان سیاستمدارانش جاری میشود اما در حال حاضر که بحران هسته ای روز به روز بحرانی تر میشود که آن هم بخاطر سیاستهای تحریک آمیز دولت فعلی است سخن از محو اسراییل می تواند فقط شک ها در زمینه تمایل ایران به دستیابی سلاح هسته ای را تبدیل به یقین کند .

متاسفانه با بر سر کار آمدن احمدی نژاد تمام تجارب گذشته فراموش شده وهمانند سالهای اولیه انقلاب ایدئولوژی وسیاست ایدئولوژیک بر منافع ملی ارجحیت یافته همان سالهایی که سخن از صدور انقلاب بود وباعث هشت سال جنگی شد که ساده اندیشانه قرار بود ازکربلا به قدس برسند با گذشت سالها وبا تجربه تر شدن سیاست مداران ج ا عملاً دریافتند تحقق این شعارها غیر ممکن است وبجای انزوای سیاسی باید به دنبال یارگیری سیاسی بود آنچه که دولت خاتمی در صدد انجامش بود تا چهره مقبولی از ج ا در جهان ارائه دهد تا از تنش های جهانی بر علیه ایران کاسته شود.

اما برعکس بنظر میرسد دولت فعلی که توان اجرای شعارهای انتخاباتی اش را ندارد با ایجاد تنش در صدد انحراف افکارعمومی داخلی است وبا شعارهای ضد اسراییلی به خیال خود در فکر متحد کردن جهان اسلام است تا در بحران اتمی کشورهای مسلمان وافکار عمومی مسلمانان را برعلیه غرب بسیج کنند اما اگر ج ا نگاهی به تاریخ موجودیتش بیاندازدبه راحتی خواهد یافت که به علت بافت ایدئولوژیک نظام سالهاست که جای دوست ودشمن را عوضی گرفته اند که جهان اسلامی که سالهاست سنگش را به سینه میزنند هرگز همراه ویاور ج ا نبوده ونخواهد بود برعکس اسراییل بخاطر مشکل دیرینه اش با دنیای عرب دوست ومتحد مناسبی برای ایران است که از دیرباز مشکلات مرزی با همسایگان عرب خود داشته جنگ ایران وعراق ومشکل جزایر ایرانی نمونه های معاصر این خصومت دیرینه است .ترکیه هم مرزسوریه وعراق بجای دشمنی با اسراییل روابط دیپلماتیک ونظامی با اسراییل دارد که در مقابل همسایگان عرب نقطه اطمینان خواهد بود .

سیاست ودرک درست ازشرایط سیاسی روز ورای شعارهای عوام پرستانه تاریخ مصرف گذشته است بزرگترین قدرت ایدئولوژیک جهان یعنی اتحاد جماهیرشوروی نتوانست با تمامی توان نظامی اش به حیات خود ادامه دهد آنها هم به کشورهایی که به گمانشان هم پیمانشان بودند کمک اقتصادی می کردند وهمین انترناسیونالیسم فربه برمشکلات اقتصادی اشان می افزود ایران هم به همین ترتیب بدون در نظر گرفتن منافع ملی وایرانی خود هزینه سنگینی رابرای جهان
اسلام می پردازد در حالی که در مورد فلسطین نه ایران ذینفع است نه آنها متحد آینده ما خواهند بود .عربستان سعودی وکشورهای عرب حاشیه خلیج فارس همگی سنی نشین اند وآن هم از نوع افراطی اش که ایران شیعه را دشمن خود می دانند .پاکستان در صدد برقراری روابط سیاسی با اسراییل وهم پیمان سنتی آمریکاست . سوریه که ایران دوستی اش را با انواع حاتم بخشی ها ونفت مجانی خریده است دوستی است که در کنار لیگ عرب موضع مخالف ایران را اتخاذ می کند .مصر سالهاست روابط سیاسی اش با ما تیره است . واقعاً دولت ایران پشت گرم کدام کشور اسلامی است ؟

بهتر است قبل از شعارهای توخالی ایران موقعیت دوست ودشمنش را بسنجد ودر انتخاب آنها تجدید نظر کند چون کشورهای مسلمان حامیان ودوستان ما نیستند و برای ایران لباس شهادت بر تن نخواهند کرد باز هم تاوان سخنان وتحرکات نسنجیده را ملت ایران خواهد پرداخت نه جهان اسلامی که 28 سال است ازسرمایه مردم ایران هزینه اش می کنند.

م. شایان