وضع وخيم گنجی و بی اعتنايیِ رسانه های آمريکا، راديو آلمان

با وخيم شدن بيشتر وضع اکبر گنجی در بيمارستان «ميلاد» انعکاس صدای اعتراض او در رسانه های آمريکايی کمتر از هميشه شده. به جز يکی دو مورد، اين رسانه ها توجه شان را در روزهای اخير به تمامی روی فعاليت های هسته ای ايران متمرکز کرده اند.

ظرف روزهای اخير، اخبارِ از سرگيری فعاليت های هسته ای ايران در صفحاتِ اول اکثر روزنامه های آمريکا و در اخبار راديوتلويزيونی انعکاس وسيعی پيدا کرد اما به همان نسبت نيزصدای آزادی خواهی مهمترين زندانیِ سياسی ايران از صفحات اين رسانه ها محوشد. از تلاشِ پشت پردهء کوفی عنان و سازمان ملل که با پيگيری «انجمن بين المللیِ حمايت از اکبر گنجی» عملی شد، خبری به بيرون درز نکرد. اين انجمن هنوز مبلغ بيست هزار دلار به روزنامهء نيويورک تايمز به خاطر کارزار اطلاعاتی اش بدهکار است. يکی از مفسران روزنامهء لوس آنجلس تايمز در اين باره می نويسد نگرانی در بارهء فعاليت های هسته ای ايران از ماهيت سياسیِ رژيم آن ناشی می شود و هيچ چيز بيشتر از رفتاری که با اکبر گنجی شده نمايشگر بربريت رژيم ملاها نمی تواند باشد. بدترين جرم اين رژيم دخالت اش در عراق يا حمايـت اش از تروريزمِ ضد آمريکايي نيست، بلکه رفتاری است که اين چنين در حق مردم خودش می کند. (لوس آنجلس تايمز، دهم آگوست)

در آمريکا، روزنامهء کوچک و محافظه کارِ «نيويورک سان» (New York Sun) تنها نشريه ای بوده که بطور مستمر خوانندگان اش را از وضع گنجی مطلع کرده است. اين روزنامه در مصاحبه ای با همرزم اکبر گنجی آقای محسن سازگارا که هم اکنون در آمريکا به سر می برد به نقل از او می نويسد گنجی نخستين کسی بود که در سخنرانی ای در دانشگاه شيراز در سال ۱۹۹۷ با عنوان «تعبير فاشيستی از دين و دولت» ايدئولوژیِ دولت اسلامی را با رژيم های موسولينی و هيتلر مقايسه کرد (نيويورک سان، هشتم آگوست). دوستیِ آقای سازگارا با گنجی از سالهايي که به اتفاق هم در نشريهء اصلاح طلبانهء «کيان» کار می کردند شروع شد و هردو مسير سياسی مشابهی را طی کرده اند. آقای سازگارا از بنيانگذاران و فعالان بالای سپاه پاسدارانِ انقلاب اسلامی بود که بعدها به اصلاح طلبان پيوست و به فعاليت های مطبوعاتی پرداخت و به جرم آزادی خواهی به زندان رفت. او مانند گنجی از نخستين کسانی بود که از علی خامنه ای مستقيمن انتقاد کرد. او نيز چندين بار به اعتصاب غذاهای طولانی دست زده و سرانجام برای حفظ جان خود و خانواده اش با دشواری ها و معطلی بسيار پشت مرز، موفق به کسب ويزای موقت از آمريکا شد و هم اکنون در وضعيت دشوار مالی در جهت برنامهء سياسیِ برگزاریِ رفراندم و تغيير قانون اساس تلاش می کند. آقای سازگارا می گويد: «اگر گنجی بميرد، پيش بينی ای چنان دهشتناک که از آن بيزارم، اما اگر او به شهادت برساند مراسم تشييع اش همچون مراسم تشييع دکتر شريعتی در سال ۱۹۷۸ خواهد بود که علارغم قدغن کردن ساواک، بيست هزار نفر در آن حاضر شدند و يکی از رويدادهايی که طلايه دار انقلاب ايران شد را رقم زدند. من نمی دانم ما انقلاب ديگری خواهيم داشت يا نه اما اگر گنجی بميرد، تنفرِگستردهء مردم از اين رژيم دامنه خواهد گرفت.»

عبدى کلانتری - نيويورک