با محکوم کردن هجوم به خانه اکبر گنجي، گزارشگران بدون مرز از اکبر گنجي خواست به اعتصاب غذای خود پايان دهد

دوشنبه ۱٧ مرداد ماه روبرت مئنار دبير اول گزارشگران بدون مرزبا ارسال نامه ای به اکبر گنجي از وی خواست به اعتصاب غذای خود پايان دهد. در همين روز ماموران دادستاني به خانه ی اکبر گنجي حمله کردند و با اهانت و ناسزاگويي به همسر و دختران اين روزنامه نگار، آنها را متهم به "جاسوسي" و اطلاع رساني به رسانه های بين المللي کرده وتهديد به دستگيری کردند.

دوشنبه ۱٧ مرداد ماه ده ها تن از ماموران لباس شخصي دادستاني به خانه ی گنجي هجوم برده و به اصطلاح به تفتيش خانه پرداختند. ماموران که در اين حمله وسائل شخصي دختران گنجي، آلبوم های عکس خانوادگي، دفترچه های تلفن، کاست های نوار، سي دی و نوشته های شخصي خانواده را به غارت بردند. همسر اکبر گنجي مورد تهاجم قرار گرفته و به دست های وی دستبند زدند و تهديد به دستگيری شد که با اعتراض و کمک خواهي دختران گنجي همسايگان آنها مانع بازداشت خانم معصومه شفيعي شدند. در حين در گيری ماموران دادستاني جمهوری اسلامي روسری از سر خانم گنجي برداشتند، در حالي که برخي از همين ماموران مشغول فيلم برداری از صحنه بودند. اين ماموران هيچ حکم دستگيری و يا بازرسي را به خانواده نشان ندادند به هنگام خروج نيز صورت جلسه ای از مدارک و وسايل مصادره شده را به امضای خانواده نرساندند.

نامه ی روبرت مئنار به اکبر گنجي
دوست عزيز
با آنکه بر روی تخت بيمارستان نيز تحت نظر قرار داری، اما مي دانم که صدای مرا خواهي شنيد. مي خواهم با تو دوستانه سخن بگويم

اکبر عزيز
ما به تو نيازمنديم ، ما به شهامت و روحيه ی تو برای ادامه ی مبارزه نيازمنديم. با اين نامه از تو مي خواهم که به اعتصاب غذايت پايان دهي. امروز معصومه شفعيي همسر و شيرين عبادی وکيل تو و من، نمي پذيريم که به ورطه ی جبران ناپذير گام برداری. از امروز ادامه اعتصاب غذا اثرات درمان ناپذيری بر جسم و روح تو خواهد گذاشت. ما نمي خواهيم روزنامه نگار اکبر گنجي، يکي از شريف ترين و قوی ترين نداهای خود را از دست دهيم. مي دانم که تو درخواست دوستانت را مي پذيری و شهامت آن را داری که به آنها حق دهي.

مي خواهم بازهم به تو يادآوری کنم که ما در کنار تو هستيم. همچنان که ديروز بوديم و فردا نيز خواهيم بود. ما تا آزادی تو و همکاران در بندت سيامک پورزند، حسين قاضيان، رويا طلوعي و اجلال اقوامي، از اطلاع رساني به افکار عمومي، به تعجيل واداشتن سياست، به حرکت در آوردن نهادهايي که اغلب اوقات بي حرکتند باز نمي ايستيم.

تو تلاش بسياری برای آگاه کردن جهانيان از وضعيت اسفبار آزادی در ايران کرده ای، ديروز با تحقيق و نوشتن و روشنگری در باره ی چهره واقعي قدرت حاکم در کشورت، و از ۱٩ خرداد با اعتصاب غذا تا جلادانت را به پذيرش خواست عادلانه ات وادار کني. اعتصاب غذای تو نشان داد، قضاتي که ترا محکوم کرده اند تنها کلمه ای که نمي شناسند "عدالت" است. آنها در خدمت انصاف و حق نيستند، که دست پروردگان و بازيجه های حکومتي استبدادی اند.

پزواک صدای اعتراض تو در همه ی جهان پيچيده است. رئيس جمهور بوش؛ کشورهای اتحاديه اروپا و فرانسه علنا خواهان آزادی تو شده اند. سازمانها و نهاد های بين المللي مدافع حقوق بشر همه در اين راه بسيج شده اند. ده برنده ی جايزه صلح نوبل از جمله شيرين عبادی و اسقف دزموند توتو و ده ها شخصيت معتبر بين المللي با محکوم کردن رفتار جمهوری اسلامي و يا از ديپلمات های حاضر در تهران دعوت کردند که برای ديدار تو به بيمارستان بروند. و در آخر سر ريچارد دالتون سفير انگلستان در ايران که کشورش رياست کنوني اتحاديه اروپا را بر عهده دارد، شنبه خواهان ملاقات با تو شده بود که وزير امور خارجه ايران به بهانه مضحک غرور ملي آن را نپذيرفت.

جهان را وادار کردی که با نگاه به تو بر روی تخت بيمارستان، رودرو به ايران در رنج نگاه کند.

در انتظار بي صبرانه ی پاسخ تو
روبرت مئنار
دبير اول گزارشگران بدون مرز پاريس – دوشنبه 8 اوت 2005