نامه سليمى نمين به حجاريان، شرق

عباس سليمى نمين روزنامه نگار و پژوهشگر با ارسال نامه اى به سعيد حجاريان كه رونوشت آن به دفتر شرق ارسال شده است توضيحاتى پيرامون گفتگوى شرق با حجاريان منتشر ساخته است .
در بخشهايى از اين نامه آمده است : با سلام و آرزوى سلامتى كامل براى جنابعالى، انتشار گفت وگوى شما با روزنامه شرق (۵/۵/۸۴) مرا بر آن داشت تا نكاتى را برادرانه و از سر خيرخواهى خدمتتان عرضه دارم.
سليمى نمين خطاب به حجاريان مى نويسد : انتظار بود كه جنابعالى در اين مصاحبه ابتدا به ريشه يابى دقيق علت شكست جريان سياسى اى كه به آن تعلق داريد مى پرداختيد، سپس برنامه هاى آتى خود را براى ترميم وجهه دوستانتان ارائه مى داديد. رعايت اين تقدم و تاخر را نه از اين جهت توصيه مى كنيم كه يك بار ديگر يادآور ناكامى شما و طيف همفكرانتان باشيم بلكه به كارگيرى اين روش را براى بهبود موقعيت شما در افكار عمومى موثر مى دانيم.
وى مى افزايد : تاكيد شما بر شكل گيرى «جبهه دموكراسى خواهى» بدون حتى اشاره اى به نقدها و اعترافات برخى از دوستانتان مبنى بر دور شدن از مردم و تمركز توجه به روشنفكران محفلى، در واقع نوعى اصرار بر اعوجاجات گذشته به حساب مى آيد. همانگونه كه به خوبى واقفيد «جبهه دموكراسى خواهى» تابلويى مشخص براى نيروهاى وابسته به غرب در كشورهاى مستقل از آمريكا به حساب مى آيد. برافراشتن اين نشان، نه تنها موجب خوشبينى مردم نسبت به تجمع كنندگان گرد چنين شاخصه هايى نخواهد شد بلكه موجب نوعى بى اعتمادى عامه حتى قشر متمايل به فرهنگ غرب خواهد بود زيرا از ديدگاه آنان نيز بين وابستگى و گرايش فرهنگى تمايز وجود دارد.
سليمى نمين در ادامه مى نويسد: عدول شما از جمهوريت در اين مصاحبه: «ممكن است ما هيچ گاه به جمهوريت نرسيم و مثل انگليس كه حكومت مشروطه دارد، ما در اين مشروطه متوقف شويم. اين مهم نيست. آنچه براى ما مهم است دموكراسى است. جمهورى يا مشروطه مهم نيست»، دو احتمال را پيش روى صاحب نظران سياسى قرار مى دهد. اول آنكه چنين عدولى، از ملزومات تلاش براى در اختيار گرفتن پرچم جبهه دموكراسى خواهى به شمار مى آيد زيرا وابستگان سنتى به غرب در ايران، داراى شاخصه اى هستند كه نمى توان آن را ناديده گرفت كما اينكه پيش از اين نيز برخى جريانات مدعى دموكراسى خواهى، با قرار گرفتن در چنين مسيرى، چاره اى جز پيوند خوردن با جريان سنتى وابسته به غرب در پيش روى خود نديدند. هر چند كه حتى اين ميزان از چرخش در مواضع سياسى و فكرى نيز بر آن كه آنان به عنوان آلترناتيو غرب در ايران برگزيده شوند، موثر نيفتاد.
و اما احتمال دوم آن كه براى كاستن از تبعات شكست، تخفيف اعتبار راى مردم _ يعنى همان جمهوريت _ در دستور كار قرار گرفته است. لازم به يادآورى است كه بعد از پيروزى دوستان شما در انتخابات دوم خرداد ،۷۶ جريان شكست خورده به دو طيف تقسيم شد. يك طيف درصدد تصحيح عملكرد خود برآمده و طيف ديگر شعار اصالت با «خلافت» است را به منظور زير سئوال بردن راى مردم مطرح ساخت. در آن ايام شما و دوستانتان در دفاع از جمهوريت تا بدانجا پيش رفتيد كه چنين وانمود مى شد كه اصالتى براى اسلاميت نظام قائل نيستيد. اكنون عدول از جمهوريت بر مبناى هر يك از احتمالات فوق صورت گرفته باشد، از ديدگاه مردم، تشديد اعوجاجات سياسى و فكرى دوستان شما قلمداد خواهد شد.

وى مى افزايد: در اين مصاحبه اين توهم در شما پيدا شده است كه قادر خواهيد بود از رقابت هاى سياسى درون نظام بهره گرفته و برخى از چهره هاى سياسى باسابقه چون آقاى هاشمى رفسنجانى و آقاى كروبى را به وادى اى بكشانيد كه در كشاندن آقاى خاتمى به آن وادى ناكام مانديد، همان گونه كه خود معترفيد: «آقاى خاتمى نپذيرفت كه ليدر اين جنبش شود. من به او پيشنهاد كردم كه بيايد و ليدر اين جنبش شود اما او نپذيرفت.» اكنون چگونه انتظار داريد شخصيت هاى به مراتب كاركشته در عرصه سياسى، پايگاه مردمى خود را رها ساخته و دل به حمايت محافل روشنفكرى ببندند.