نامه‌ معصومه شفيعی و شيرين عبادی به خاوير سولانا: گنجی در خطر است، او را دریابید!

جناب آقای خاویر سولانا،
مسئول محترم روابط خارجی اتحادیه اروپا!
با سلام،

جنابعالی به خوبی مستحضرید که رعایت حقوق بشر از مسائل بسیار مسلم و بدیهی در دنیای امروز است و عدم پایبندی به این اصول می‌تواند تأثیر سوء بر روابط دولتها در همه زمینه‌ها داشته باشد. از آنجاکه اتحادیه اروپا تا کنون در این مورد تذکراتی به دولت ایران داده و حفظ و گسترش روابط خود با ایران را منوط به پایبندی حکومت ایران به مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر- خصوصاً زندانیان سیاسی – نموده است، لذا شایسته است در این مورد نکاتی را به عرض برسانیم:

آقای اکبر گنجی که از منتقدان سیاسی حکومت ایران به شمار می‌آید در اردیبهشت ماه سال ١٣٧٩ به بهانه شرکت در کنفرانس برلین و در واقع به خاطر افشاگری در مورد قتلهای زنجیره‌ای روشنفکران و دگر اندیشان ایرانی، ابتدا به ١٠ سال حبس و ٥ سال تبعید محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر به ٦ ماه کاهش یافت؛ ولی آقای علیزاده – رئیس کل دادگستری استان تهران – در واکنش به این حکم در نقش مدعی العموم ظاهر شد و به این حکم اعتراض کرد؛ سپس پرونده را به همان شعبه‌ای فرستاد که طبق قانون، خود، رئیس آن شعبه بود. بدیهی است وقتی شاکی و قاضی، شخص واحدی باشند، حکم نهایی چه خواهد شد. لذا برای آقای گنجی به دلیل داشتن فتوکپی روزنامه‌های خارج از کشور، توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام، جمعا ً٦ سال حبس مقرر گردید. اکنون ٥ سال و ٣ ماه از این حبس سپری شده است. از آنجاکه آقای گنجی به شدت بیمار است و از آسم، آلرژی و بیماریهای استخوانی رنج می‌برد و به تشخیص پزشکان متخصص و تأیید کتبی آنان، نیاز مبرم به مراقبت ویژه و مستمر و درمان در خارج از زندان دارد، ولی دستگاه قضایی ایران به دلایل سیاسی از دادن مرخصی استعلاجی به وی خودداری می‌کند.

خانواده گنجی جهت رسیدن به این حق ابتدایی و اساسی انسانی، به تمامی مراجع قضایی مربوطه مراجعه کرده ولی نتیجه‌ای نگرفته است. در نهایت، آقای گنجی از روی ناچاری، برای رسیدن به این حق انسانی – یعنی معالجه بیماری – دست به اعتصاب غذا زد. در این مرحله، دادستانی تهران پس از مذاکرات بسیار به او مرخصی استعلاجی داد ولی پس از یک هفته مرخصی، در ابتدای معالجات پزشکی، دوباره وی را به زندان بازگرداند؛ آن هم زندان انفرادی که در آن از هواخوری، تلفن، روزنامه و ملاقات محروم است. آقای گنجی پس از بازگشت به زندان در تاریخ ٢١ خرداد ٨٤ دوباره اعتصاب غذای خود را شروع کرد. وزن وی از ٧٧ کیلوگرم به ٥٨ کیلوگرم کاهش یافته است. حال عمومی وی وخیم است، بیماری اش تشدید یافته و هر لحظه امکان حادثه ناگواری می‌رود.

آقای سولانا!

گنجی در خطر است، او را دریابید. در تاریخ ٢٧ خرداد ماه سال جاری، سناریویی را برایش رقم زدند تا در یک درگیری ساختگی با یک قاچاقچی مواد مخدر – که محکوم به ١٥ سال حبس می‌باشد – او را از پای درآورند و سپس آنرا حادثه‌ای غیر قابل پیش بینی و پیش گیری جلوه دهند؛ ولی با هوشیاری و مقاومت گنجی و نگهبانان بند، این توطئه خنثی شد. تراژدی تلخ زهرا کاظمی، همواره در برابر چشمان ماست؛ ما از تکرار آن در هراسیم.

آقای سولانا!

اتحادیه اروپا مدعی دفاع از حقوق بشر است و مدعی است که می‌خواهد دموکراسی را در کل جهان گسترش دهد. وضعیت کنونی آقای گنجی مصداق بارز نقض حقوق بشر است. لذا با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر که از سوی شما و جمهوری اسلامی ایران - هر دو - به رسمیت شناخته شده است و اغلب کشورها نیز متعهد شده‌اند از نقض حقوق بشر در سایر کشورها جلوگیری کنند، از شما درخواست می‌شود به هر شکل ممکن، توجه حکومت جمهوری اسلامی ایران را به تعهدات بین المللی خود در ارتباط با نقض حقوق بشر جلب نمائید. بدیهی است که اقدامات مؤثر شما در این زمینه از چشم جهانیان – خصوصاً فعالان حقوق بشر – پوشیده نخواهد ماند.

با تقدیم احترام
١٩/٤/١٣٨٤
معصومه شفیعی (همسر اکبر گنجی)
شیرین عبادی (وکیل اکبر گنجی)