محسن کدیور: نهادهای انتصابی، اصلی ترین مانع تحقق آزادی مطبوعات هستند، امروز

روزنامه نگاران، خبرنگاران و اهالی مطبوعات در روز جهانی دفاع از آزادی مطبوعات در انجمن صنفی روزنامه نگاران گرد آمدند تا از حرمت قلم و آزادی بیان دفاع کنند. در این نشست، سخنرانان مباحثی را مطرح کردند که خود نیز خوب می دانستند امکان چاپ در هیچ نشریه ای را ندارد، چنانکه محسن کدیور در طول سخنرانی اش برای سنجش محک آزادی مطبوعات از روزنامه ها خواست اگر می توانند متن کامل سخنانش را منتشر کنند و پیش بینی او همان شب تحقق یافت و مباحث اصلی توسط خبرگزاری ها سانسور شد و روزنامه های روز چهارشنبه نیز هیچکدام به مباحثی که وی در مورد رهبری حق انتقاد ذکر کرده بود پرداختند اقبال تنها با زدن تیتر یک گزارش سانسور شده، نشان داد که نتوانسته کلیه مطالب را بنویسد. در این جلسه رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات در ابتدا با اشاره به اینکه ایران بزرگترین زندان روزنامه نگاران در خاورمیانه است گفت: اصلی ترین مانع آزادی مطبوعات در ایران نهادهای انتصابی از قبیل قوه قضائیه، شورای نگهبان، مجمع تشخیص مصلحت نظام و صداوسیما هستند.
وی گفت: اگر خاطر دوستان باشد سال گذشته نهادهاي چون شوراي نگهبان، مجمع تشخيص مصلحت نظام و قوه قضاييه را به عنوان نهادهايي كه مانع آزادي بيان هستند بيان كردم. امسال نمي دانم چه چيزی بر اين گفته ها بيافزاييم؟ وي با اشاره به سخنان رهبري در كرمان مبني بر اينكه هر كس كه به عنوان رييس جمهور انتخاب شود فرقي نمي كند، اما نمي تواند در برابر مصلحت مردم بايستد گفت: چه كسي بهتر از ملت مي تواند مصلحت خود را انتخاب كند؟
كديور با يادآوري اينكه يك رييس جمهور نمي تواند بيش از 8 سال در منصب رياست جمهوري ادامه كار بدهد، زيرا چنين فرض شده كه قدرت ممكن است فساد به دنبال داشته باشد، تصريح كرد: چگونه است كه يك نفر اگر بيش از 8 سال رييس جمهور باشد ممكن است موجب فساد در قدرت شود اما رهبر، بيش از 15 سال، امور 85 درصد ساير نهادهاي اساسي را در دست داشته باشد و قدرت به مرداب تبديل نمي شود؟
کدیور با اشاره به توقیف روزنامه هایی که در نوشته های خود از عنوان «مقام رهبری» بدون ذکر کلمه «معظم» استفاده می کنند اظهار داشت: همین نمونه برای سنجش آزادی مطبوعات کافی است، انتقاد از شخص اول مملکت که جای خود را دارد. وی گفت تمامی روزنامه هایی که القابی چون «مقام معظم» ننوشته اند اکنون تعطیل اند و اکنون این نکته دستوری نانوشته شده است. وی با اذعان به اینکه هیچیک از روزنامه ها امکان چاپ تمام سخنانش را ندارند گفت: نوشتن درباره «چاله چوله»های خیابان قبل از انقلاب هم امکان پذیر بود، آنچه زمان شاه امکان چاپ نداشت امروز هم در زمان ولی فقیه امکان چاپ ندارد.
کدیور گفت: روزنامه نگاران در «آجر سانسور» قرار گرفته اند و اکثر مطالبی که به رشته تحریر در می آید از زیر تیغ سانسور می گذرد. رييس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات با بيان اينكه هيچ كدام از روزنامه ها در يكسال گذشته مصاحبه هاي سياسي مرا چاپ نكرده اند خاطر نشان كرد ميزان چاپ مطالبي كه گفتم معيار خوبي براي ميزان پاي بندي به آزادي مطبوعات است؟!
کدیور تهدیدات نو محافظه کاران آمریکایی را جدی دانسته و نسبت به تحریک بیشتر آنان، هشدار داده بود و گفت: فرقی نمی کند چه کسی رئیس جمهور می شود، زیرا رئیس جمهوری نه می خواهد و نه می تواند کاری در این زمینه کند. می گویند هر که رئیس جمهور شود، هیچ تغییری در سیاست مملکت ایجاد نمی شود و وضع آزادی بیان و روزنامه نگاری در چنین شرایط مشخص است. این فعال سیاسی تاکید کرد: این وضعیت باعث شده که نو محافظه کاران حاکم بر آمریکا تهدید کنند و این تهدیدها خیلی جدی هم است و بسیار جدی تر از آن است که مقامات ما می گویند. وی افزود: «در مقابل گاو وحشی باید کمتر سخن گفت و بیشتر عمل کرد، در مقابل گاو وحشی پرچم قرمز بلند نمی کنند که او را عصبانی کند، باید فکر و تدبیر داشت که چه باید کرد که کمترین آسیب متوجه این جامعه و این کشور بلا زده، وارد آید.»
پس از پایان سخنان رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، حاضران مدت زمان طولانی به تشویق کدیور پرداختند. در این هنگام علی مزروعی که اداره جلسه را به عهده داشت به طنز گفت: امیدوارم افرادی که این گونه کف می زنند تا آخر قضیه بمانند و به فکر عاقبت کار هم باشند.
در ادامه جلسه حسن یوسفی اشکوری به جایگاه دعوت شد. وی هنگامی که پشت تریبون قرار گرفت خطاب به حاضران گفت: ظاهرا، دوستان می خواهند با یک سخنرانی من را دوباره به زندان بفرستند تا زندانیان سیاسی را از دلتنگی درآورم.
وی با اشاره به عواقبی که ممکن است مباحث سیاسی به دنبال داشته باشد تصریح کرد: مهم نیست سخنانم پیامدی داشته باشد یا نه. مهم این است که واقعیت های تلخی وجود دارد که همه را آزار می دهد.
اشکوری که پس از خلع لباس، با پیراهن آستین کوتاه در جمع حضور یافته بود، با ذکر خاطره ای از کنفرانس برلین که به علت سخنرانی در آن به حبس ابد محکوم شد، گفت: در آنجا زمانی که عکس رهبر کشور را در کنار عکس رهبران کشورهای عقب افتاده و آفریقایی دیدم که به عنوان سرکوبگر مطبوعات معرفی شده بود، شرمنده شدم.
وی با بیان اینکه چندین سال است به بهانه تهدید خارجی، روزنامه ها را به سانسور مجبور می کنند گفت: بعد از 26 سال دیگر نمی توان به بهانه های مختلف بر اهل قلم فشار آورد. شاید عده ای علاقه دارند همیشه تهدیدی متوجه این کشور باشد.

در این نشست اکثر سخنرانان به مناسبت های مختلف از روزنامه نگاران در بند، اکبر گنجی، عباس عبدی، حسین قاضیان، هدی صابر، رضا علیخانی، تقی رحمانی، انصافعلی هدایت و... یاد کردند و به ویژه، حبس طولانی گنجی با وجود بیماری را مورد انتقاد قرار دادند.
اشکوری از اینکه حکم زندان گنجی کمتر از وی بوده ولی او ششمین سال زندان خود را آغاز کرده است ابراز تعجب کرد و خواستار آزادی او شد.