ناگفته های جشنواره ناتمام نشریات دانشجویی در گفت و گو با سرپرست امور فرهنگی دانشجویان وزارت بهداشت، زهره بال، خبرگزاري سینا

ششمین جشنواره نشریات دانشجویی در مشهد درحالی به پایان رسید که مراسم اختتامیه و اهدای جوایز این جشنواره ناتمام ماند و شورای سیاستگذاری این دوره از جشنواره تصمیم گرفت جوایز منتخبین را در مراسمی جداگانه و یا از طریق پست برای آنها ارسال کند.

خبرگزاری جامعه جوانان ایرانی درخصوص این موضوع و مسایل و مشکلاتی که در ششمین جشنواره نشریات دانشجویی برای دانشجویان شرکت کننده به وجود آمد و حتی آنها را از دستیابی به حق مسلم آنها یعنی اعلام اسامی برگزیدگان و دریافت جوایز خود از وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی باز داشت، با دکتر "امیرمحمود حریرچی" سرپرست حوزه امور فرهنگی و رفاهی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان یکی از مسوولین شواری سیاستگذاری ششمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی کشور گفت و گو کرد.

دکتر "حریرچی" در پاسخ به این پرسش که این وزارتخانه به عنوان یکی از متولیان و مسوولان برگزاری این جشنواره چه توضیحی درخصوص ناتمام ماندن اختتامیه جشنواره ششم که تاکنون بی سابقه بوده دارد، گفت: ما این اتفاقات را پیش بینی می کردیم و چندان عجیب نبود، چرا که گروهی از دانشجویان که در رابطه با فعالیت های سیاسی نیز فعال هستند تصور می کردند که فضا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری یخ زده است و ما مطمئن بودیم قاعدتاً تحرکاتی نیز از سوی آنها انجام می گیرد و پیش از تصمیم برگزاری جشنواره ششم در مشهد، به فکر این موضوعات بودیم و می دانستیم چنین جریاناتی در آنجا صورت می گیرد.

وی جشنواره ششم را عظیم ترین جشنواره در این چند دوره ذکر کرد و افزود: با توجه به تعداد شرکت کننده ها که بیش از یک هزار و 260 نشریه و 6 هزار اثر در آن شرکت داشتند و نسبت به سال گذشته این آمار دو برابر شده بود، این جشنواره یکی از بزرگترین اتفاقات دانشجویی سال تلقی می شود. افراد شرکت کننده در این جشنواره دانشجویانی از کل کشور و در تمامی رشته ها و از دانشگاه های آزاد اسلامی، پیام نور و دانشگاه های وابسته به وزارت علوم بودند و در واقع هر فردی که دانشجو است و نشریه ای دارد که با مجوز فعالیت می کند می توانست در این جشنواره شرکت کند.

سرپرست حوزه امور فرهنگی و رفاهی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به مسایلی که در این جشنواره رخ داد، تصریح کرد: بحث و گفتگو های سیاسی به اشکال مختلف در جاهای مختلف جریان دارد و همان طور که در جامعه مطرح است در دانشگاه ها نیز طرح می شود و قطعاً یکی از جاهایی که می شد انتظار داشت که این مسایل طرح شود، ششمین دوره جشنواره نشریات دانشجویی سراسر کشور بود که بسیاری از دانشجویان از سراسر کشور در آن شرکت داشتند.

وی اظهار داشت: ما مدعی هستیم که جشنواره به تمامی اهداف خود رسید، بسیار باشکوه برگزار شد، تعداد بازدید کننده ها بسیار زیاد بود، وجود سه سالن بزرگ، برپایی کارگاه های آموزشی مختلف و چهار روز برگزاری این جشنواره نشان از عظیم بودن این برنامه داشت و سعی شد با حساس شدن در بحث داوری، داوری ها امسال جهت خاصی به خود نگیرد و به همین دلیل در انتخاب داوران نهایی تلاش کردیم تا داوران از هر جناح و تفکر فکری درگیر این قضیه شوند.

دکتر "حریرچی" خاطر نشان کرد: ما در بررسی های خود به این نتیجه رسیدیم که این افراد به گونه ای داستان را از جشنواره آغاز می کنند و درگیری هایی نیز پیش خواهد آمد تا این مساله را به کل دانشگاه های کشور بکشانند و به همین دلیل سعی کردیم با پیش بینی این وقایع و با حضور در میان دانشجویان در مراسم اختتامیه این مساله را خنثی کنیم و این کار را انجام دادیم.

وی با اشاره به مسایل پیش آمده در زمان مراسم اختتامیه گفت: در زمان توزیع جوایز، هفت نفر از دانشجویان که سپس به 20 نفر تبدیل شدند شروع به سرو صدا کردند و همه ما می دانیم که مسایل صنفی همیشه بهانه خوبی برای همراهی دیگر دانشجویان است اما شعور دانشجویی اجازه نداد تا این مساله به درگیری و برخورد تبدیل شود و دکتر پزشکیان، وزیر بهداشت نیز در پاسخ کسانی که از وی در خصوص آن اتفاقات سوال کردند گفت "من آمدم به دانشجویان بگویم خسته نباشید و جوایز را اهدا کنم اما با این جوی که به وجود آمد این فرصت پیش نیامد".

سرپرست حوزه امور فرهنگی و رفاهی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به این مساله که آیا آن دانشجویان را می شناختند و یا برنامه ای برای برخورد با آنها وجود دارد یا خیر، گفت: ما نخواستیم و نمی خواهیم با آن دانشجویان برخورد کنیم، ضمن اینکه ما آنها را در ابتدا نمی شناختیم (بچه ها دو گروه بودند یک گروه کسانی که طوماری جهت نامناسب بودن شرایط جشنواره امضا کردند و گروهی نیز با خواندن سرود یار دبستانی جو را به هم زدند ) آن گروهی که سرود خواندند از ما تریبون آزاد خواستند اما به آنها اعلام شد که جشنواره اهداف خاصی را دنبال می کند و جای تریبون آزاد برای طرح مسایل دیگر نیست و حتی بیانیه ای هم که از سوی آنها صادر شد مورد قبول اکثریت دانشجویان نبود و ممکن است در شروع بهانه ای صنفی، بحث دانشجویان بود اما در ادامه تمامی مباحث سیاسی بود.

به گفته وی، مسایل مطرح شده در بیانیه گروهی از دانشجویان مورد اعتراض دیگر دانشجویان نیز قرار گرفت چرا که آنها معتقد بودند این افراد نمی توانند به نمایندگی از تمامی دانشجوها این مسایل را مطرح کنند.

عضو شورای سیاستگذاری ششمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی کشور ادامه داد: زمانی که این گروه از دانشجویان سرود یار دبستانی را خواندند و در شروع حرکت قبل از اینکه ایجاد تشنج کنند من به پشت تریبون رفتم و گفتم که کسانی که حق آنان با عدم برگزاری مراسم پایانی حقی ضایع می شود تکبیر بگویند که تمام سالن با ما همراهی کردند و دانشجویان نیز در انتهای جلسه به من معترض شدند که با اینکه ما حمایت خود را اعلام کردیم چرا ختم جلسه را اعلام کردید و پاسخ من این بود که نمی خواستم تشنج ایجاد شود.

وی یادآور شد: ما به دنبال این نبودیم که نیروهای انتظامی را درگیر قضیه کنیم چرا که دولت به هیچ عنوان چنین سیاستی را ندارد و نه اجازه دادیم که دانشجویان با یکدیگر درگیر شوند، آنها می گفتند اجازه بدهید ما برویم حق خودمان را از این ها بگیریم و من در پاسخ گفتم که اجازه این را هم من نمی توانم به شما بدهم به خاطر اینکه یاد بگیرید، تحمل کنید، با یکدیگر گفتگو کنید و بگویید تو تا اینجا حق داری اظهار نظر کنی و از این جا به بعد باید اجازه دهی من خودم در مورد حقم حرف بزنم.

دکتر "حریرچی" معتقد است، اهانت اصلی به دانشجویانی شد که منتخب بودند و برای دریافت جوایز خود را آماده کرده بودند.

وی در پاسخ به این پرسش که جوایز چگونه به برگزیدگان اهدا می شود، گفت: در جلسه بعدی شورای سیاستگذاری تعیین خواهد شد که جوایز به چه صورت توزیع شود یا از طریق پست برای برگزیدگان فرستاده خواهد شد و یا آنها را به تهران یا مشهد دعوت خواهیم کرد و طی مراسمی از آنها تقدیر به عمل خواهد آمد.

به گفته سرپرست حوزه امور فرهنگی و رفاهی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گروه ها و برخی سازمان های دولتی و حتی برخی NGO های دانشجویی خیلی علاقه ندارند که این جشنواره را وزارت بهداشت برگزار کند و به همین دلیل در این راه آتش بیار معرکه شده اند و اگر مسایلی پیش آمد آن را به حساب یک برخورد سیاسی نگذاشتند و این مساله را بهانه کردند که چون جشنواره بد برگزار شده سیاسی شده و این اتفاقات افتاد بنابراین اگر ما آن را برگزار کنیم، خوب برگزار می کنیم و به این طریق نتیجه گیری می کنند که وزارت بهداشت نمی تواند این جشنواره را برگزار کنند که البته برخی سازمان های دولتی نیز به این موضوع دامن می زنند.

وی کج سلیقگی های موجود در زمان برگزاری جشنواره را غیر قابل انکار دانست و افزود: با وجودی که ما به دانشگاه ها در خصوص زمان پذیرش نکاتی را اعلام کرده بودیم اما پیش بینی های لازم برای کسانی که زودتر رسیده بودند صورت نگرفته بود اما به هر حال کسی نمیداند وقتی که مهمانی برای شام منتظرش هستی، ناهار بیاید چه کار باید کرد.

عضو شورای سیاستگذاری ششمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی کشور در ادامه در پاسخ به اعتراض برخی دانشجویان مبنی بر بی تجربه گی برخی مسوولان برگزاری، خاطرنشان کرد: دو دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دانشگاه فردوسی از قوی ترین دانشگاه های کشور هستند، دانشگاه علوم پزشکی مشهد دوسال پیش المپیاد ورزشی دانشجویان را برگزار کرده بود که کاری به مراتب سنگین تر بود و یا دانشگاه فردوسی بارها جشنواره ها، همایش ها و برنامه های بزرگی را برگزار کرده و بنابراین نمی توان گفت این دو دانشگاه بی تجربه اند بلکه به نظر من یک مقدار پیش بینی های آنها درست از آب در نیامد.

وی دو برابر شدن میزان دانشجویان در جشنواره ششم را دلیل غافلگیری مسوولان برگزاری دانست و اظهار داشت: مجریان باید پیش بینی می کردند که تمامی هزار شرکت کننده سر ساعت مقرر به مشهد نمی رسند و تمهیدات کمی برای استراحت اولیه آنها در نظر گرفته می شد.

سرپرست حوزه امور فرهنگی و رفاهی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تأکید کرد: شما اگر کار را به جوانان بسپارید می گویند بی تجربه اند، به بزرگترها بسپارید می گویند چرا کار را به جوانان نمی دهید این خود موجب یک تناقض می شود در این جشنواره هم از افرادی استفاده شده بود که تجربه لازم را داشتند اما در مواجهه با این تعداد دانشجو در زمان ثبت نام و پذیرش باید سریع تر عمل می کردند و این یکی از ضعف های جشنواره بود.

وی با انتقاد از نحوه چیدمان و در اختیار دادن غرفه ها از سوی مسوولان برگزاری اظهار داشت: به نظر من برگزارکنندگان جشنواره رسم مهمانداری را به جا نیاوردند و بهتر بود دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دانشگاه فردوسی غرفه خود را در سالن اصلی قرار نمی دادند. مساله دیگر هم این بود که برای هر نشریه یک فضای یک متر مربعی اختصاص یافته بود و این امکان وجود نداشت برای دو نشریه از یک دانشگاه یک فضای دو متری اختصاص داد و در شرایطی برخی نشریات با اینکه برای آنها پیش بینی غرفه شده بود در جشنواره شرکت نکردند و برخی دیگر از نشریات نیز تعدادی بیش از افراد پیش بینی شده به همراه خود آورده بودند که همین مساله موجب ایجاد تراکم در برخی غرفه ها و خالی بودن بعضی دیگر از غرفه ها شده بود که البته در زمان برگزاری سعی شد جابجایی هایی صورت گیرد تا به یک شرایط مطلوبی دست یابیم.

دکتر "حریرچی" انتقاد گروهی از دانشجویان را مبنی بر نامناسب بودن وضعیت سرو غذا در جشنواره را غیر منطقی خواند و افزود: پذیرایی و سرو غذا تنها با ژتون امکان پذیر بود اما برخی دانشجویان به این موضوع توجه نداشتند، در صورتیکه این موضوع یک مساله عام است و در تمامی کنگره ها، همایش ها و جشنواره ها وجود دارد و اگر فردی باید به عنوان یک نماینده در جشنواره حضور می یافته، چند نفر آمده اند و وقتی پذیرایی نشوند آن را توهین به دانشجو محسوب کنند، مساله این است که باید در منطقی بودن این گفته ها شک کرد.

وی هزینه برگزاری جشنواره را یک میلیارد و چهارصد میلیون ريال عنوان کرد و گفت: یک میلیارد ریال این مبلغ فقط مربوط به هزینه های هتل و غذای دانشجویان است و بقیه برای تهیه جوایز، تندیس، ایاب و ذهاب و غرفه بندی صرف شده و در یک جشنواره با این عظمت زمانی که شما نمی خواهید دانشجو در خوابگاه بخوابد و در هتل 5 ستاره هم امکان آن وجود ندارد، سعی می کنید بهترین شرایط را با هزینه مناسبی فراهم کنید.

عضو شورای سیاستگذاری ششمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی کشور انجام ناقص و نامناسب وظایف محوله به دو دانشگاه علوم پزشکی و فردوسی و انتقاد جمعی از دانشجویان به این مساله را نادرست ذکر کرد و اظهار داشت: این مساله صحت ندارد و دو اتفاق را نمی توان به کل جشنواره تعمیم داد تقسیم کاری میان این دو دانشگاه به این ترتیب بود که اسکان پسران، ایاب و ذهاب و شام بر عهده دانشگاه علوم پزشکی مشهد و اسکان دختران، غرفه بندی و ناهار بر عهده دانشگاه فردوسی بود و این به نظر من تجربه تلخی بود چرا که ما هر ساله به صورت مستقل جشنواره را برگزار می کردیم و این مساله موجب برخی عدم هماهنگی ها شده بود.

وی از نکات مورد اهمیت این جشنواره را حضور دانشجویان با گرایشات مختلف فکری دانست و تأکید کرد: این مساله موجب شده بود که سلیقه های گوناگونی در این جشنواره وجود داشته باشد که به دست آوردن برآیندی از آن کار مشکلی بود، برخی از دانشجویان خرج های موجود در این جشنواره را حیف و میل بیت المال می دانستند و برخی دیگر معتقد بودند که چرا هتل هایی که در آن اسکان یافته بودند فلان سرویس را به آنها ارائه نمی دهد. در بحث داوری برخی از دانشجویان می گفتند داوری تمایل به چپ دارد و یا عده دیگری تصور می کردند داوری به جناح راست گرایش دارد.

سرپرست حوزه امور فرهنگی و رفاهی دانشجویان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به این پرسش که چرا از دانشجویان در مسایل اجرایی جشنواره هایی که مربوط به جوانان است کمتر استفاده شده، گفت: من شخصاً به این موضوع اعتقاد دارم که در هر حال باید از دانشجو ها برای کارهای خودشان استفاده کرد و این جا هم تا حدودی این اتفاق افتاد و تصمیم هم بر این مبنا بود اما نکته این است که اگر برگزار کنندگان از گروهی از دانشجویان در این کار استفاده کنند به آنها گفته می شود چرا از بچه های انجمن و یا بسیج استفاده کرده اند و بخش دیگر این است که آشپز و راننده را نمی توان از میان دانشجویان انتخاب کرد و به همین دلیل مسوولین هنوز احتیاط می کنند.

وی با تأکید بر این نکته که جشنواره کشوری و سراسری فرصت تجربه کسب کردن نیست، خاطرنشان کرد: برای بعضی از جشنواره ها می توان این کار را انجام داد اما در جشنواره نشریات دانشجویی سراسر کشور که همگی اهل قلم هستند و در واقع سیاسی ترین جشنواره دانشجویی سال است شما از هر گروهی کمک بگیرید شاعبه وابستگی به یک گروه سیاسی پیش می آید.

دکتر "حریرچی" در پایان آرمانی ترین حالت استفاده از دانشجویان را به کار گیری آنها در جشنواره های کوچک تر برای کسب تجربه های لازم دانست.