مناظره اى كه تبديل به سخنرانى شد، فريد مدرسى، شرق

دانشجويان پلى تكنيكى دعوت از عضو شوراى مركزى جبهه مشاركت را پس گرفتند. در حالى كه تصاوير «احمد شيرزاد» و «على افشارى» بر روى تراكت هاى تبليغاتى داخل دانشگاه اميركبير (پلى تكنيك) نقش بسته بود، انجمن اسلامى دانشجويان اين دانشگاه صبح روز دوشنبه با تماس تلفنى از شيرزاد خواسته بود كه به دليل عملكرد اعضاى حزب او در مراسم مناظره با على افشارى حضور پيدا نكند. اين اختلاف نيز از آنجا آغاز شده بود كه شكورى راد هفته اى پيشتر تحكيم وحدت را براى چندمين بار به «انتحار سياسى» و «برخورد نامعقول» متهم كرده بود و «مصطفى معين» كانديداى رياست جمهورى جبهه مشاركت دعوت طيف شيراز را براى سخنرانى در ميان آنان پذيرفته بود. بدين ترتيب عصر دوشنبه در دانشگاه اميركبير اين تنها على افشارى بود كه در پشت ميز مناظره نشست و به بيان نظرات خويش پرداخت. او در ابتدا با انتقاد از روال در پيش گرفته شده توسط جبهه مشاركت در دانشگاه در ميان دانشجويان سخن را آغاز كرد و رفتار تحكيم را واكنش در مقابل عملكرد احزاب اصلاح طلب دانست و در مورد رفتار مشاركتى ها در قبال تحكيم علامه نيز گفت: «تحكيم توسط برخى مصادره شده است و حضور مشاركت در ميان آن افراد نشان مى دهد كه هيچ چارچوب مشخصى توسط اين دوستان رعايت نمى شود.» اين عضو شوراى مركزى دفتر تحكيم دليل حضور اعضاى مشاركت و كانديداهاى آنها در ميان طيف شيراز تحكيم را اميد به حمايت از آنان توسط اين گروه دانست و افزود: اين مجموعه اگر به دنبال جامعه مدنى است، پس چگونه اصالت جنبش دانشجويى و يك گروهى به نام دفتر تحكيم وحدت را زير پا مى گذارد و با حضور در ميان آنان به اين مجموعه اصالت مى بخشد؟ اين درست نيست كه براى چند راى مرزهاى اعتقادى را برهم زنيم. اين چه تفاوتى با نگاه محافظه كاران دارد كه هرگاه جامعه مدنى همراه آنان باشد از آن حمايت مى كنند و اگر نباشد نه؟ على افشارى سپس به جانمايه سخنان خود پرداخت و با تاكيد بر اينكه نفس انتخابات مهم نيست، نتيجه انتخابات و تاثير آن را مهم ذكر كرد.
عضو شوراى مركزى دفتر تحكيم وحدت اين نگاه كه «دموكراسى به معنى حضور مردم در پاى صندوق هاى راى است» را رد كرد و آن را نگاهى ابزارى دانست و گفت: انتخابات به خودى خود واجد ارزش نيست بلكه مهمترين مسئله، جايگاه انتخابات در پيشبرد فرآيند دموكراسى است. مهم آن است كه مردم با حضور در انتخابات به مطالبات خود دست يابند.

او استفاده از فرصت شكاف دوگانه در ساختار قدرت را با وجود تجربه هشت ساله اصلاحات بى فايده برشمرد و بدين ترتيب انتخابات را براى اصلاح طلبان مفيد ندانست و گفت: برخى انتخابات را به عنوان فرصتى براى عقب نشينى اقتدارگرايان مى دانستند ولى تجربه اين هشت سال نشان داد كه با اين روند نمى توان جريان اقتدارگرايى را در ايران با روش پارلمانتاريستى مهار كرد.