Tragedy_in_iran@Yahoo.Com
انتخابات رياست جمهوري سال 76 به روزهاي سرنوشت سازي نزديك مي شد. گروه هاي ميانه به همراه محافظه كاران گرداگرد ناطق نوري رييس وقت مجلس پنجم حلقه زده بودند و آرزوي ديرينهي جناح راست ايران،حاكميت يكدست در حال تحقق بود،آرزويي كه هشت سال پس از آن روزها همچنان براي نيل به آن تلاش مي كنند.
هشت سال پيش در روزهايي مشابه امروز هنوز در ميان تحليلگران سياسي،پيش بيني غالب بر "تخت نشستن" عضو جامعه روحانيت مبارز بود.در آن زمان هنوز هيچ كس نمي توانست باور كند،توفاني از حضور محمد خاتمي در عرصه ي انتخابات برپا مي شود و هر چه محافظه كاران كاشته اند را با خود مي برد.
در چنين فضايي گرچه غالب تفكر جامعه ايراني نيز نسبت به حضور ناطق نوري در جايگاه رياست جمهوري مثبت نبود اما با توجه به حتمي بودن پيروزي وي در دوم خرداد 76 از ديد نزديكانش ،لازم بود فضاي جامعه ايران براي حضور وي در جايگاه رياست جمهوري تلطيف شود. با اين ديدگاه نزديكان رييس مجلس وقت دست به كار شد!ند تا با تغيير نظر برخي جريانات و يا دست كم تلطيف نگاه آنان نسبت به حضور ناطق نوري، ايران را آماده حضور علي اكبر ناطق نوري در جايگاه رياست جمهوري كنند.
با چنين نيتي دانشگاه هدف قرار گرفت و براي تاثيرگذاري بر آن بسود ناطق نوري،پرنفوذترين گروه دانشجويي ايران،دفتر تحكيم وحدت انتخاب شد. نزديكان رييس جمهور آينده! با فرستادن پيغام محترمانه اي از اعضاي شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت دعوت به عمل آوردند تا به مذاكره پيرامون آينده بپردازند،دعوتي كه دانشجويان را شگفت زده كرد چه، فاصله ي تفكر دفتر تحكيم وحدت و نگاه طيف راست ايران از ديرباز عميق و غير قابل ناديده گرفتن بود.
اين دعوت به مذاكرهي عجيب اما از سوي نزديك ترين ياران ناطق نوري صورت پذيرفت؛ محمود آخوندي، وزير مسكن وقت كه هم سمت مهمي در ستاد انتخاباتي ناطق نوري داشت و هم البته نصبي سببي با رييس مجلس پنجم؛ او باجناق ناطق است. اين چنين اعضاي شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت به پاي ميزي مذاكرهاي فرا خوانده شدند كه هم محور سياسي مشخصي داشت و هم مذاكره كنندگاني متنفذ.
دعوت كنندگان به مذاكره البته با توجه به اختلاف ديدگاه ژرف دو طرف ميز مذاكره، حتم داشتند كه بحث بر سر «حمايت از علي اكبر ناطق نوري» هرگز به نتيجه نخواهد رسيد،بنابراين محور مذاكره را بر «عدم تخريب ناطق نوري توسط دفتر تحكيم وحدت» پاي نهادند.
شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت را در آن زمان "سراج الدين ميردامادي، علي اكبر موسوي خوئيني، ميثم سعيدي، مجيد فراهاني، محمود محمدي معين و علي توكلي" تشكيل مي دادند و در جلسه اي كه براي نوع برخورد با اين پيشنهاد تشكيل شده بود، اكثريت با "اصل مذاكره" موافقت كرد اما با يك "پيش شرط". برنده جلسه ي تحكيمي ها "محمدرضا عارف" بود كه « وزير علوم شدن وي در كابينه ي ناطق نوري» پيش شرط مذاكره تحكيم با نزديكان رييس مجلس پنجم قرار گرفت، پيش شرطي كه كسي اميد به مورد قبول واقع شدن آن از سوي ستاد انتخاباتي ناطق نوري نداشت اما با پذيرش آن از سوي محمود آخوندي، ياران ناطق نوري عزم خود را در "توافق يا دانشجويان" نشان دادند و پذيرش «وزير شدن عارف در كابينه ي آينده» فضا را براي برگزاري مذاكرات مهيا كرد.
advertisement@gooya.com |
|
جلسه ي اول در ساختمان شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت با حضور محمود آخوندي و چند نفر از افراد ستاد اتخاباتي ناطق نوري برگزار شد. جلسه دوم نيز در دفتر واسطه ي مذاكرات و شخصي كه پيغام ها را ميان طرفين رد و بدل مي كرد، برگزار شد و كار جلسه ي سوم به دفتر جناب وزير مسكن وقت كشيد.
آن جلسات البته هرگز براي ناطق نوري نتيجه بخش نبود چه بعدها خاتمي وارد عرصه ي انتخابات شد و آنچه اتفاق افتاد كه همه مي دانند،اما جلسات زمستان 75 هنوز اثر بخشي خود را حفظ كرده است چه،هشت سال بعد از زمستان 75،در زمستان 83 نتايج متحير كننده اي از آن جلسات پديدار شده است.
واسطه ي مذاكرات 75،رد و بدل كنندهي پيغام ها و كسي كه در دفتر او جلسه ي دوم برگزار شد،اين روزها آدم بزرگي شده است.او كسي نيست جز "محمد رحمتي"كه روز چهارشنبه از مجلس محافظه كاران و نو محافظه كاران موفق برون آمد و توانست "راي اعتماد" براي "وزارتخانه ي راهي" بگيرد كه وزير پر تلاش و اصلاح طلبش را چندي پيش استيضاح كردند و به جانشين انتخاب شده اش توسط محمد خاتمي راي اعتماد "ندادند".
جلسات زمستان 75 گرچه هيچ سودي براي ناطق نوري نداشت اما سال ها بعد نتايج مثبتي براي "واسطه"ي آن جلسات داشت.
محمد رحمتي كه از امروز جانشين احمد خرمي شده است كه تاوان اختلاف با يكي از پيمانكاران متنفذ پروژه هاي عمراني را پس داد،براي رسيدن به وزارت راه بايد از فيلتر "دو انتخاب" رييس جمهور و مجلس هفتم مي گذشت.او براي عبور از اين فيلترها نيازمند "دو رانت" بود كه هر دو نيز مدد حال وي شد. رحمتي با رانت "يزدي بودن" توانست،انتخاب محمد خاتمي براي وزارت راه باشد و با رانت "جلسات زمستان 75" توانست از سد بلند راه يافتگان مجلس هفتم عبور كند.
با اين وجود اينك كه او در مدت كوتاه باقي مانده از عمر دولت كنوني،عهده دار سمت وزير راه شده است، چالش هايي در پيش رو دارد،چالش هايي كه به جا مانده از بحران سازي هاي بسيار در زمان تصدي وزارت راه توسط احمد خرم است كه براي استيضاح او ترتيب داده شده بود،اما به نظر نمي رسد دو رانتي كه رحمتي را وزير راه كرد در مورد اين بحران ها نيز چندان كارساز باشد.او نيازمند رانت هاي "ويژه تري" نيز هست.