خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس فقه و حقوق - حقوق اجتماعي
خبرنگاران خبرگزاريها و برخي از روزنامههاي داخلي، روز گذشته از زندان اوين و زندان رجاييشهر بازديد كردند.
به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در زندان اوين بيش از 2 هزار زنداني و يا به قول مسوولان زندان، 2 هزار مددجو نگهداري ميشود كه به گفتهي سليماني بازسازي آن از سال 81 آغاز شده و تا بهار سال آينده تكميل خواهد شد.
يكي از بخشهايي كه روز گذشته خبرنگاران مورد بازديد قرار دادند، بخش ملاقات زندان اوين بود كه در حال بازسازي است و خبرنگاران از اين بخش در حالي كه عدهاي براي ملاقات منتظر زندانيان خود هستند، ديدن ميكنند.
در اين بخش، سوئيتهاي خصوصياي وجود دارد كه براي ملاقاتهاي خصوصي افراد در نظر گرفته شده است، اين سوئيتها تازه ساخت است و در آن امكاناتي نظير يخچال و تلويزيون در نظر گرفته شده است.
خبرنگار ايسنا توانست با برخي ملاقات كنندگان صحبت كند كه برخي از آنها نسبت به يك هفته در ميان شدن ملاقاتها براي خانمها و آقايان انتقاد داشتند. يكي از آنها ميگويد كه برادرش زنداني است و از اين كه نميتواند همراه خواهر و مادرش به ملاقات برادرشان بيايند، ناراضي است. اينجا ملاقاتها از پشت شيشه است.
البته در ساير ملاقاتها حضور زنان و مردان در سالن ملاقات مشاهده مي شود.
در زندان اوين بيمارستان 48 تخت خوابي در حال تكميل است كه تمام كادر آن را افراد غير زنداني يا به قول مسوولان زندان افراد غيرمددجو تشكيل ميدهند. بيش از 15 متخصص در اين بيمارستان فعالند و تجهيزات بيمارستان به گفتهي مسؤولان در حد بيمارستانهاي كاملا مجهز است.
خبرنگاران از چند اندرزگاه بازديد ميكنند و به يكي از اندرزگاهها كه تازه تعمير شده وارد ميشوند البته اين اندرزگاه هنگام بازديد خبرنگاران خالي از زنداني است. اينجا ورودي اتاقها به راهرو فاقد ميله است و مديركل زندانهاي استان تهران آن را سياست جديد سازمان ميداند كه اتاقها درب ورودي به راهرو نداشته باشند و زندانيان بتوانند به راحتي به اتاقهاي ديگر زندانيان تردد كنند.
يكي از مسوولان دربارهي خالي بودن اين اندرزگاه ميگويد كه اين زندانيان براي تنفس به حيات رفتهاند.
خبرنگاران به آشپزخانهي زندان وارد ميشوند، قرار است در زندان به مددجويان (زندانيان) قرمه سبزي بدهند.
در هنگام ورود به آشپزخانه از خبرنگاران خواسته ميشود كه كف كفشهاي خود را در حوضچهي آب كلر شست و شو بدهند و به گفتهي مسوولان تنها كساني ميتوانند به سالن وارد شوند كه كارت مخصوص سلامت داشته باشند.
بند نسوان از جمله بندهايي است كه در معرض ديد خبرنگاران قرار ميگيرد، بيشتر زناني كه در اينجا هستند، جرمشان حمل مواد مخدر يا مفاسد خلاف عفت عمومي است.
در بخشي كه كارگاه فرش قرار دارد، خبرنگار ايسنا با برخي زنان صحبت ميكند، در آن كارگاه استاد كارها، ماهي 30 هزار تومان و زندانياني كه به صورت عادي كار ميكنند، ماهي 12 هزار تومان دريافت ميكنند، البته در كنار پول خدمات ديگري مثل اجازهي تلفن زدن به خارج از زندان و خدماتي از اين قبيل به كساني كه كار ميكنند، ارائه ميشود.
بوفههايي براي خريد زندانيان در نظر گرفته شده اما به دستور مقامات كسي حق نداشت وجهي بابت خريدها بپردازد بلكه به هر زنداني كارت اعتباري ارائه شده كه زندانيان از آن هزينه ميكنند. ويژگي اين كارتها اين است كه بستگان زندانيان ميتوانند به اين كارتها پول بريزند تا زندانيانشان از آن استفاده كنند.
اندرزگاههايي كه خبرنگاران از آن بازديد ميكنند، از امكانات مناسبي برخوردار است به طوري كه زندانيان از اين امكانات راضي هستند، مثلا براي هر زنداني يك تخت در نظر گرفته شده يا در اندرزگاههايي كه خبرنگاران توانستند ديدن كنند، امكاناتي نظير تلويزيون و يا يخچال وجود دارد.
افراد زنداني در مواجهه با خبرنگاران بيشتر از اين كه به پروندههاي آنها رسيدگي نميشود و يا مورد بيتوجهي هستند، اعتراض ميكردند.
برخي زندانياني كه در اوين به سر ميبرند، به خاطر ناتواني در پرداخت چند ميليون تومان چند سال است كه در زندان به سر ميبرند. مثلا ناتواني در پرداخت مهريه و يا ديه، بسياري از اين زندانيان، مرخصي براي رفع و رجوع كار خود و كسب رضايت از شاكيان را خواستارند.
در ميان زندانيان پيرمردي است كه گفته ميشود 8 سال در زندان به سر برده، اين فرد نيز مشكل مالي دارد.
ضمن اين بازديد، يكي از خبرنگاران از مدير كل زندانهاي استان تهران دربارهي محل اعدام زندانيان در اوين ميپرسد كه وي ميگويد: در زندان اوين كسي اعدام نميشود.
خبرنگاران در بخش پاياني ديدار خود از اوين به سالني هدايت ميشوند كه در آن جمعي از زندانيان كه شهلا جاهد نيز جزو آنهاست، سرود اجرا ميكنند.
خوانندهاي نيز در اين مراسم، برنامهاي اجرا ميكند؛ اين فرد به خبرنگار ايسنا ميگويد كه به خاطر ده ميليون تومان در زندان به سر ميبرد و تلاش دارد كه تنها چند روز مرخصي بگيرد تا بتواند بدهي خود را بدهد.
فردي ديگر نيز مدعي ميشود كه جلد ششم كتاب هري پاتر را نوشته است و ميخواهد آن را چاپ كند؛ او نيز به خاطر مقداري پول در زندان است و اميدوار است كه با فروش كتابش بتواند بدهيهاي خود را بدهد.
خبرنگاران در يكي از بندهاي اوين اكبر گنجي را ملاقات ميكنند اما وي با خبرنگاران مصاحبه نميكند.
تلاشهاي خبرنگاران براي ديدن افراد ملي مذهبي بينتيجه ماند زيرا اجازهي ملاقات با آنها بنا به گفتهي مدير زندانهاي تهران بايد از سوي مقام قضايي صادر شود.
ديدار خبرنگاران با احمد باطبي نيز ميسر نميشود البته مسوولان ميگويند كه وي در يكي از بندهايي بود كه خبرنگاران از آن بازديد كردند.
advertisement@gooya.com |
|
شهرام جزايري نيز به دادگاه رفته و خبرنگاران او را نيز نميبينند.
خبرنگاران در ادامهي بازديد، ميتوانند با محمد بيجه و علي غلامپور متهمان جنايات پاكدشت كه در سوئيتهايي به صورت انفرادي نگهداري ميشوند، گفت و گو كنند.
خبرنگاران به ساختماني سه طبقه هدايت ميشوند و از طبقهي سوم آن كه داراي سوئيتهايي دوازده متري است ديدن ميكنند؛ اين سوئيتها قبلا سلول انفرادي بوده كه هر چند سلول به يك سوئيت داراي تخت و يك راحتي و صندلي و ميز تحرير و سرويس بهداشتي و حمام تبديل شده كه به تازگي نقاشي و تعمير شده است. محمد بيجه و علي غلامپور در اين محلها نگهداري ميشوند.
اين ساختمان دو طبقه ديگر دارد كه درهاي آنها قفل است و خبرنگاران نميتوانند از آنجا ديدن كنند. مدير كل زندانهاي تهران در مقابل پرسش خبرنگاري دربارهي اين طبقات اظهار ويدارد كه هر خبرنگاري بخواهد از آنجا ديدن كند اجازه ميدهيم ولي آنجا در حال تعمير است و كسي در آنجا نگهداري نميشود.
بنا بر مشاهدات خبرنگار ايسنا، بندهايي كه خبرنگاران توانستند از آنها بازديد كنند، از نظر بهداشتي در وضع مناسب و به تازگي نقاشي شده بودند.
زندان رجاييشهر كرج نيز بيش از 2 هزار و 800 زنداني را در خود جاي داد است كه بخش عمدهاي از آنها محكومان جرايم سرقت مسلحانه و يا قتل و جرايم كيفري است.
به گفتهي مسؤولان در زندان رجايي شهر سارقان مسلح و قاتلان و كساني كه جرايم بالا دارند، نگهداري ميشوند. خبرنگار ايسنا در اين زندان افرادي را نيز مشاهده ميكند كه جرايم مالي داشتند البته مسؤولان ميگويند كه محكومان مالي كرج و شهرستانهاي تابعه به اين زندان آورده ميشوند.
خبرنگاران از سالني در زندان رجايي شهر ديدن ميكنند كه همه در حال قرائت قرآن هستند، گفته ميشود كه آنها عمدتا در پي حفظ قرآن هستند. برخي از اين افراد از اين كه به نامههاي آنها به مسؤولان، توجهي نميشود انتقاد دارند و توجه به پروندهشان و رسيدن صدايشان به مردم و مسؤولان را خواستارند. زندانياني كه در اينجا هستند از امكانات و رفتار زندانبانان رضايت دارند و آن را خوب توصيف ميكنند.
در ضمن ديدار از زندان رجايي شهر، دو نفر كه مدعياند به دليل تجمع اعتراضآميز در مقابل سازمان ملل دستگير شدهاند، از وضعيت خود ابراز نارضايتي و ادعا ميكنند كه بندهايي از اين زندان به خبرنگاران نشان داده نميشود و تنها جاهايي را نشان ميدهند كه تميز است.
آنها از مسوولان ميخواهند كه بند 1 به خبرنگاران نشان داده شود و مسوولان در مقابل اصرار خبرنگاران براي نشان دادن اين بند ميگويند كه بند مورد اشاره نشان داده شده و همان بندي است كه تخت ندارد و عمدتا افرادي كه مرتكب قتل و جنايت شدهاند در آن نگهداري ميشوند.
بازديد خبرنگاران از اين بند قبل از مواجهه با آن دو نفر انجام شده و بيشترين محافظت از خبرنگاران در همين بند بود كه به گفتهي مدير كل زندانهاي استان تهران، افرادي خطرناك در آنجا نگهداري ميشوند.
خبرنگاران در اين زندان از بند نسوان نيز ديدن ميكنند؛ در آن جا نيز زناني هستند كه بيشتر خلافهايي نظير حمل مواد مخدر و يا اعمالي خلاف عفت عمومي انجام دادهاند.
در زندان رجاييشهر كرج خبرنگاران با زناني ملاقات ميكنند كه كودكان شيرخواره دارند و در زندان از آنها نگهداري ميكنند. مادران اين كودكان يا مرتكب قتل شدهاند يا اتهاماتي نظير حمل مواد مخدر دارند. گفته ميشود پدران اين كودكان نيز وضعي بهتر از مادرانشان ندارند.
وضعيت زندان رجاييشهر از نظر بهداشتي و امكانات رفاهي در بخشهايي كه خبرنگاران بازديد ميكنند، مطلوب است و اكثر زندانيان از آن رضايت دارند.
در هريك از دو زندان اوين و رجاييشهر، بيمارستان مجهزي ساخته شده كه به گفتهي سليماني مديركل زندانهاي استان تهران، با تكميل اين بيمارستانها هيچ زندانياي به بيمارستانهاي شهر منتقل نخواهد شد.
برخي از زندانياني كه در اين دو زندان با خبرنگاران گفتوگو ميكنند، ضمن ابراز رضايت از وضعيت فعلي زندانها، از پروندهي خود شكايت دارند و ميگويند كه بيگناهند.
در بخشهاي مختلف زندانها و در حين بازديد خبرنگاران از زندانها، مديركل زندانهاي استان تهران با اشاره به امكانات موجود و ارايه شده به زندانيها ميگويد كه ما بيشتر هتلداري ميكنيم تا زندانباني.