گزارشي از اعتراض وبلاگ ها به سانسور در اينترنت، وبلاگ نو

وبلاگ نویسان فارسی اکنون تجربه جدیدی را پشت سر گذاشتند.روز دوشنبه بیش از دویست وبلاگ فارسی تغییر نام دادند و البته استقبال هنوز هم ادامه دارد.این حرکت به پیشنهاد حسین درخشان وبلاگ نویس و روزنامه نگار ایرانی ساکن کانادا شروع شد.هر چند بین انتشار مطلب وبلاگ هودر و روز دوشنبه موعود کمتر از یک هفته فاصله بود و ممکن بود که برخی وبلاگ نویسان در این مدت از این خبر آگاه نشوند ولی با همکاری و اطلاع رسانی چند وبلاگ نویس دیگر استقبال خوبی از این طرح شد.وبلاگ نویسان که تا کنون فیلترینگ سایتها و به ویژه سایتها و وبلاگهای سیاسی را تحمل کرده بودند این بار با اتحاد خود نشان دادند که به راستی اینترنت مرکزیت پذیر نیست.سلسله اتفاقاتی که شاید در اینترنت بازتاب بیشتری داشت شوق بلاگر ها را در همراهی با این اعتراض بیشتر کرد. فیلتر شدن سایت های امروز روداد و بامداد-دستگیری خدمات دهنگان فنی این سایتها-بازداشت همکاران سایت های فوق-دستگیری سه تن از وبلاگ نویسان و بازداشت سعید مطلبی پدر سینا مطلبی روزنامه نگار و بلاگر ایرانی که در خارج از کشور سکونت دارد. همزمانی این رودادها که متاسفانه بازتاب کمی در روزنامه های داخلی داشت باعث شد تا پیشنهاد درخشان با استقبال بیش از دویست بلاگر روبرو شود.درخشان که شاید تجربه کار سیاسی اش بسیار کمتر از تجربه ژورنالیستی وی باشد در متن اولیه دعوت به این اعتراض که در وبلاگش منتشر کرده بود ادبیات مناسبی را انتخاب نکرده بود و از جامعیت کمتری برخوردار بود اما پس از نظر یکی از خوانندگانش به نام زبان بسته پست خود رو تغییر داد و اصلاحاتی در آن ایجاد کرد. متن پیام :" خودتو نگاه نكن كه بيرون گودي ، اگه يك كم ارام تر نوشته بودي و جريان مرتضوي را به رهبري ربط نمي دادي ، گر چه همه مي دونند به هم ربط دارند ، بهت لينك مي دادم ، اخه پسر من توي ايران زندگي مي كنم ، اگه هر كاري بخوام بكنم بايد گزينش بشم ، براي فوق ليسانس گزينش براي استخدام گزينش براي .... گزينش ، اون وقت مي گند تو از نوشته اي كه به رهبري توهين كرده حمايت كردي، به نظر من وقتي فراخوان مي دي يك جوري بنويس كه هم طيف راديكال هم ميانه رو ازش حمايت كنند" وبلاگ ایگناسیو به همراه عیالات متحده هم مشغول جمع آوری لیست وبلاگ های موافق طرح بوده و هستند.البته در این بین بلاگر هایی هم بودند که مخالف این طرح بوده و خواهان اعمال روشهای دیگری بودند.برخی از ناکامی اصلاح طلبان ناخرسند بودند و حاضر نبودند که وبلاگشان به نام یک وب سایت خبری وابسته به اصلاح طلبان خوانده شود.به هر حال روز دوشنبه دویست وبلاگ فارسی امروز شدند و بخشی از خبر های سایت امروز را منتشر کردند. سایت امروز هم در حرکتی جالب در آدرس (www.emrooz.info) منتشر شد.محمد علی ابطحی در پستی به نام امروز از شعف تاج زاده مسئول سایت امروز از این حرکت گفت.این اعتراض اینترنتی در رسانه های داخلی تنها در روزنامه دولتی ایران و روزنامه جمهوری اسلامی بازتاب داشت.از کم لطفی و بی توجهی روزنامه شرق که دست اندر کارنش الفتی خاص با اینترنت دارند نمی توان گذشت.شاید محمد قوچانی سردبیر شرق کمی در اثبات تئوری بقا زیاده روی کرده است.به پیشنهاد درخشان بانی این طرح وبلاگهای شرکت کننده در این اعتراض در صورت تمایل تا پایان این هفته نام خود را امروز بگذارند.البته برخی از روزنامه نگاران و اعضای جبهه مشارکت که وبلاگ هم می نویسند و منفعت بیشتری از این طرح برده اند استقبال نکردند.البته هم زمانی این واقعه با ادامه پرونده هسته ای ایران و قطعنامه شورای حکام سایه خبری بر آن انداخت و مانع از پوشش خوب آن در رسانه های خارجی شد.
شدید ترین مخالفت از جانب بلاگری به نام شبح مطرح شد.نقد وی این بود که چرا باید از اصلاح طلبان حکومتی دفاع کنیم و چرا از دیگر بلاگر ها که دچار فیلتر و یا بازداشت شدند حمایتی نمی شود و اساس نقد وی بر این بود که چرا تاجزاده ما را نسل حیات نو خوانده و ما را در جنایات خودشان شریک کرد و تارخمان را تحریف کرد.

در اینجا لازم می دانم به عنوان یکی از امروزی ها پاسخی به شبح بدهم هر چند حسین درخشان جواب وی را در نوشته اخیر خود داده است.همیشه در این نوع حرکت های دسته جمعی افرادی هستند که ساز مخالف را کوک می کنند.اما واقعا شبح به دنبال چیست .درست است که اصلاح طلبان حکومتی ایرادات زیادی داشته اند ولی این نوع مطلق نگری در عالم سیاست چه نتیجه ای دارد وچه منفعتی برای ما به ارمغان می آورد.سیاست ورزی حکم می کند که مطلق نگری را کنار گذاریم و همه چیز را سیاه و سفید نبینیم.برای زندگی کردن می توان به خاکستری هم امید داشت.نسخه ای که شبح برای ما می پیچد نتیجه ای جز انفعال ندارد که در نهایت معجونی از آنارشیسم و فاشیسم را در کشوری مانند ایران به همراه دارد.اگر قرار بود به حداکثرهایی که شبح می خواهد برسیم باید خواب همین حداقل های موجود را هم از سر بیرون کنیم.