18تير به 18ميليون تير در خشاب تبديل شده، تيري كه انرژي پرتاب خود را نه از باروت، كه اهالي منطق را با باروت كاري نيست، حسين زمان، بامداد

به گزارش خبرنگار بامداد حسین زمان هنرمند مردمی ایران در پیامی به مناسبت هجده تیر این گونه نوشت:
آسوده بخوابيد شهر در امن و امان است!!!
آسوده بخوابيد ديگر صدايي برنمي آيد. دانشجو را ساكت كرديم و او را بر جاي خويش نشانديم و به او فهمانديم كه زور بر منطق پيروز است!
ديديد كه چقدر شهر ساكت بود. ديديد كه خواب هيچكس آشفته نشد!
يك مشت اجنبي و خودفروخته بودند كه حسابشان را كف دستشان گذاشتيم و خفه شان كرديم ....
اينها عربده هاي توأم با خوش رقصی كساني است كه براي اثبات خوش خدمتي اينگونه رجزخواني مي‌ كنند و مردم را عقب افتاده و بي شعور تصور مي‌كنند.
حريف را با نامردي در بندكردن و زير پا قرار دادن و عربده كشيدن مستانه چه چيز را ثابت مي‌كند.
18 تير ماه قرآن بر سر نيزه كردند و به نام دين و با فرياد يا حسين ضربتي سهمگين بر فرق انديشه و تفكر زدند. به نام دين دانشجوي مسلمان را از بالاي ساختمان به پايين پرتاب كردند تا اجري داشته باشند و ثوابي ببرند.
يادم مي آيد سال 56 وقتي توسط گارد دانشگاه دستگير شدم ماموران گارد ما را يك مشت معتاد و كمونيست مي ناميدند و امروز دانشجوي ما را با القابي همچون بي دين، ضد انقلاب و اخلالگر مورد تهاجم قرار مي دهند. عجبا از اين تشابه در بينش!! غافل از اينكه دانشجوي ما دينداري را نه از كسبه دين كه از عالمان دين همچون دكتر علي شريعتي فراگرفته اند و انقلابي بودن را نيز، كه اگر نبودند دانشگاهيان و دانشجويان فرهيخته، اين انقلاب هيچگاه به ثمر نمي رسيد.
با سركوب دانشجو جنبش دانشجويي سركوب نمي شود. 18 تير، امروزه به 18 هزار تير، نه، به 18 ميليون تير تبديل شده، 18 ميليون تير در خشاب اما نه تيري كه انرژي پرتاب خود را از باروت مي‌گيرد كه اهالي منطق را با باروت كاري نيست، تيري كه انرژي پرتابي را از شعور، آگاهي، ايمان، عشق، تفكر، علم، ذكاوت، عطش خدمت به مردم و بينش انقلابي مي گيرد و در خشاب اسلحه‌اي مي‌نشيند كه ضامن آن را اراده مردم آزاد مي‌كند.
تصورتان باطل است 18 تير اگر چه فريادي كشيده نشد ولي 18 ميليون تير در خشاب نهاده شد كه صدايشان را نشنيدند.

اما براي شما آقاي رئيس جمهور متاسفم. بي توجهي و كم لطفي دو سال اخير شما در حق دانشجويان و اساتيد مظلوم دانشگاه هاي كشور هيچ توجيهي نداشته و ندارد. شما نيز بر ظلم عظيمي كه بر دانشجويان وارد شد مهر صحت نهاديد. حتي جرات حضور در جمع ايشان را پيدا نكرديد و جماعتي را كه براي شما و تحقق برنامه ها و شعارهاي ابتدايي شما از جان مايه گذاشتند رها كرديد و به نظراتشان وقعي ننهاديد. راستي اينقدر فراموشكاريد و يا خداي ناكرده ... ؟
باري آنچه كمي تسكينم مي دهد ايمان به عدالت خداوند است و اينكه هيچ ظلمي بي‌پاسخ نمي‌ماند. سالگرد 18 تير ماه را گرامي مي دارم و به دانشجويان عزيز به خاطر پايمردي شان تبريك مي گويم.