 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
به سیاستمداران ، رووشنفکران ، مدافعان حقوق بشر ، دانشگاهیان ، روزنامه نگاران و همه کسانی که می باید وجدان جهانی را ﺁگاه کنند و به حمایت از جنبشها برای ﺁزادی و مردم سالاری بر انگیزند، هشدار می دهم :
در غرب، رویه عمومی براین شده است که چون محکوم کردن تجاوزهای رژیم ایران به حقوق انسان، فایده نمی بخشد، راه حل مذاکره با این رژیم به قصد بهبود بخشیدن به وضعیت این حقوق در ایران است. این منطق بر واقعیت بزرگی پرده عفلت می کشد و ﺁن جامعه جوان ایران است که برای بازیافت ﺁزادی مبارزه می کند. توضیح اینکه تنها قربانیان تجاوزهای رژیم نیستند - هرچند توجه چندانی را نیز به خود نمی بینند - که می باید توجه ها را به خود معطوف کنند . حتی کاستن از فشار بر ﺁنها و ناگزیر کردن رژیم به رعایت حقوق انسانی ﺁنان، در گرو حمایت وجدان جهانی از مردم ایران در جنبش برای ﺁزادی است.
در حقیقت، وقتی ملتی دنیا را در حال مذاکره با رژیم دید، وقتی جامعه جوانی دنیا را نسبت به تجاوزهای رژیم استبدادی خاموش یافت، وقتی در یک سو ، استبداد حاکم و در سوی دیگر « تنها ابر قدرت » را در حال تهدید به جنگ، به نام مردم سالاری، دید، احساس می کند که جهانی در پی « منافع » است و حقوق و ارزشها را به دست فراموشی سپرده و سکوت گزیده است. جامعه جوان این باور را پیدا می کند که تنها است و دادرسی نیست. اثر مرگبار مذاکره با رژیم، همراه با سکوت ، بر فروکش کردن جنبش ، بنوبه خود، هارتر شدن رژیم در تجاوز به حقوق انسانها است. قربانیان تجاوزهایش دیگر تنها زندانیان نمی شوند بلکه تمامی مردم ایران می شوند: مردم در زندان بزرگی که ایران گشته است، زندانی شده اند.
|
advertisement@gooya.com |
|
قیام دانشجویان در 18 تیر 1378 ( 8 ژوئیه 1999 ) می توانست وسعت پیدا کند هرگاه وجدان جهانی ، دست کم، دانشگاهها ، رسانه های همگانی و سازمانهای مدافع حقوق بشر و سازمانها و احزاب سیاسی، به حمایت پیگیر برخاسته بودند. کشورهای استبداد زده نیازمند حمایت دولتها از مخالفان این رژیمها نیستند ، نیازمند احساس امید هستند و این احساس را وقتی پیدا می کنند که افکار عمومی جهان را در حمایت از خود فعال بیابند. با توجه به تجربه عراق و خطر ضد ارزش شدن مردم سالاری از رهگذر عملکرد امریکا و متحدانش در این کشور، جهان امروز نیازمند ورود تمامی کسانی به صحنه است که می خواهند مردم جهان از روابط سلطه گر - زیر سلطه ﺁزاد شوند و در ﺁزادی رشد کنند. سال روز 18 تیر فرصتی برای حضور در صحنه است.
14 ژوئن 2004 برابر 25 خرداد 1383 ابوالحسن بنی صدر
