ادبيات کوچه بازاري در تبليغات يک نامزد مجلس هفتم، ايرنا

قم ، ايرنا : ۲۸ بهمن ۱۳۸۲ برابر با ۱۷ فوريه ۲۰۰۴
يکي از نامزدهاى نمايندگي در قم براى تبليغات انتخاباتي خود استفاده
از ادبيات کوچه و بازارى را به منظور کسب آراى مردم بويژه کسبه انتخاب
کرده است .
اين نامزد انتخاباتي در چند بروشور که بدون عکس مي باشد براى گروهي از
اصناف جملاتي را براساس ادبيات کوچه و بازارى انتخاب کرده و به اين روش
درصدد کسب آراى آنان برآمده است .
يکي از بروشورهاى اين نامزد نمايندگي مجلس چنين است :
"ازهفت دولت آزاد (مستقل ازهمه گروهها)".
"باعرض ارادتي تام و آرزوى ايامي به کام ، خدمت سروران گرام و دوستان
عظام و رفيقان بامرام ، از نمايندگي هاى فروش مستقر در شهر گرفته تا
فروشندگان خرد و کلان ايضا تعميرکاران و يدک فروشان و کليه همکاران مرتبط
با موتورسيکلت سازان و موتورسيکلت سواران ، ايامتان خوش ، کسبتان پررونق
ورونقتان روزافزون باد".
"واينک گاه آن رسيده تا شما ياوران هميشه مومن با يک يا علي گفتن بپا
خيزيد و اين بنده حقير را در سفرى خطير يارى فرماييد، صفاى قدمتون ،عزت
زياد، در کلبه ما رونق اگر نيست صفا هست ، آنجا که صفا هست درآن نور خدا
هست ".
"بنماى رخ که باغ وگلستانم آرزوست بگشاى لب که قند فراوانم آرزوست
زين همرهان سست عناصر دلم گرفت شير خدا و رستم دستانم آرزوست "
"جمالت عشق است داداش ، اين توبميرى ازون تو بميريا نيست "
"با تشکرآلات فراوان کوچيک شما دايي ..."
اين نامزد نمايندگي در بروشور ديگرى آورده است : "سوهان گفتي و دلم
کردى سوهان ، سوهان نگو زعفراني که گويم و گفته ام بارها که اين بود
بهتر از خروارها حلواى تنتراني .نوش جان گواراى وجودتان .اى سوهان سازان و
اى سوهان فروشان الااى پرچمداران نهضت حاج حسين ، پاينده باد راهتان و
کوبنده باد مشتي اتان .دست مريزاد".
"خيلي مخلصيم ميرزا، جون داداش اين تو بميرى از اون تو بميريها نيست ".
وى در بروشور ديگرى نيز آورده است : با سلام و درود خدمت درودگران عظام
و سروان گرام و رفيقان با مرام از در و پنجره ساز گرفته تا تخت و مبل و
کمد و سرويس ساز و ايضا منبت کار و خراط و رنگ کار و نقاش و تمامي دوستان
هنرمند مرتبط با چوب و تخته که درپي نقش آفريني و هنرنمايي اند، دست مريزاد
.کسبتان پررونق و رونقتان روز افزون باد.
شنيده ام که در وقت نزع روان به هرمز چنين گفت نوشيران
که خاطر نگهدار درويش باش نه دربند آسايش خويش باش
نياسايد اندر ديار تو کس چو آسايش خويش جويي و بس