ملت ایران یکبار دیگر بدون داشتن هر گونه تشکیلات منظم حزبی و این بار حتی بدون رهبری مشخصی در 2 خرداد 76 با اکثریت چشم گیری در پای صندوق های رای حکومت د یکتاتوری را نفی کرد و ذ وب شدگان د ر ولایت فقـیه را کنار گذاشت و به تنها آلترناتیوی که در آن زمان مطرح بود, آقای خاتمی, رای داد. همان زمان هم نوشتیم و نوشتند که این پاسخ مثبت به حکومت مذهبی نیست بلکه پاسخ منفی به " انتخاب اصلح " است. دست ردی است که ملت به سینه اقتدار گرایان و انحصار طلبان به ظاهر مذهـبی میزند. کم نبودند کسانی که در جبین آن کشتی نور رستگاری نمی د ید ند لیکن د ر ته دل هم کور امیدی داشتند که اقای خاتمی به اتفاق مجلس ، یعنی د و قوه مقننه و مجریه، بتوانند به وعـده های انتخاباتی خود عـمل کند. عبارت این بود" به خاتمی رای دهیم تا مردم بتوانند نفسی تازه کند " با این قصد ملت به وی رای داد ند واو را از حمایت بیست و چند ملیونی بر خوردارنمودند واینکار را مجددأ در انتخابات بعدی تکرار کردند.
advertisement@gooya.com |
|
متاسفانه به تد ریج امید ملت به یأس تبد یل شد تا آنجا که مشکوک شد ند که واقعأ نکند از اول " انتخاب اصلح" خود ایشان بودند و فـریب خورده اند
بزودی مجددأ در آستانه انتخابات دیگر مجلس و سپس ریاست جمهوری قرار خواهیم گرفت، چه باید کرد ؟
اگر مراحل " مخالفت های مسالمت آمیز " را طی شده تلقی کنیم طبیعی است که قـد م بعدی شورش های خیابانی، اعتصابات و نظایر آن است. لیکن بنظر میرسد که اولأ هنوز زمینه های لازم برای چنین حرکتهائی در جامعه ایجاد نشده. ثانیأ رهـبری قابل قـبول اکثریت برای هـدایت چنین جنبشی وجود ندارد. ثالثأ هنوز راههای مسالمت آمیزی وجود دارد که بتوان حکومت مذهـبی را از وجاهـت قانونی ساقط کرد و به جهانیان نشان داد که حاکمان مذهبی از پشتوانه مرد می بر خوردار نیستند. برای چنین اقـدامی راهی باقی نمانده مگرتحریم انتخابات .
هستند کسانی که استدلال مینمایند در صورت عـدم
شرکت در انتخابات همان خواهد شد که در شورای شهر تهران شد، یعنی با در صد ناچیزی انحصار طلبان مجلس را در اختیار خواهند گرفـت. فعلأ جای این بحـث نیست که مجلس فعلی چه گلی بسر ملت زد که آن یکی نخواهد زد. نکته در این است که اگر مجلس و ریاست جمهوری با درصد نا چیزی ، 20 الی 30 د ر صـد از آراء انتخاب شوند آنوقـت نظام وجاهـت قانونی خود را از دست داده و زیر فشار افکار عـمومی ( داخلی و خارجی) مجبور به عـقـب نشینی خواهد شـد. در غـیر اینصـورت تمام راههای مسالمت آمیز را طـی شده باید تلقی کرد و اگر همچنان رژیم در مقابل مرد م ایستاد ، چاره آخر یعنی اعتصابات و تظاهـرا ت خیابانی ورق پایانی رژیم را رقـم خواهـد زد
صلاح ملت و حتی صلاح خود تمامیت خواهـان در این است که به ند ای حق طلبانه ملت پاسخ مثـبت دهـند وتا دیر نشده حکومـت را به منتخبین واقعی مردم واگذار نمایند و نگذارند کار بجایی کشد که زمینـه ساز دخالت حکومـت هـای استعـمار گر فـراهـم گردد
آنـهایی که سنگ حمایت نظامی آمریکا را به سینـه میزد ند لابد تجـربه عراق برایشان د رس عبرتی شده است
بارها گفـته ایم و گفـته اند که قـد رتهای جهـانی چیری بـجز منافـع خود را نمـی بیـننـد، د لشان نسـو خـته که چرا فـلا ن ملـت زیر ستـم مشتـی جنایتـکار دسـت و پا میزنـد. نمونـه بسیـا ر زنده آنرا در اشغال نـظامی عـراق د ید یم. ملیـونها تن بمب و موشکهـای " آخرین مد ل " بر سر ملـت ریختـند به
بهـانـه اینکـه عـراق را از دست صـدام جنایتـکار نجـات دهـند و کشوری د مـکرا ت و مرفـه بجای آن " بکـارند" ومرتب آ لمـان و ژاپن را به رخ ملت دنیا کشید نـد که د ید ید با دخالت ما آن دو کشـور به آزادی و رفـاه د ست یافـتـند ، عـراق هم همینطور خواهـد شد !! زهی بی شـرمـی
آیا آنچه در عـراق میگذرد : دزدی، نا امنی ، تجاوزات بی حد و حصر به زنان و کودکان ، کشتارهای فـردی و جمعـی ، عـدم ابتدایی ترین سیستـم دادرسـی و....آن چیزهایی اسـت کـه ملت عـراق کم داشت؟
ا د ب اجا زه نمی د هـد القـابی کـه شایستـه این قبیـل سیاستمد ا ران است روی کاغـذ بیـاید
ما فـیای قـد رت و پول که فعلا بر د نیا حاکم اسـت بایـد بفهـمـد کـه حنـای آنـها هـر روز کـم رنگ تر میشـود. زمـان ، زمـان ارتباطـات سریع و اطلاعات بجـا مانـد نی اسـت. ادعـای آقـای تونی بـلر کـه اگر 45 دقـیقـه تاخیـر کنیـم .....با عکـس و تفصیـلا ت برای همیشه زنده خواهـد مانـد. وملتها همیشـه بیـاد خواهنـد داشـت چه دغـل کارانی ادعـای رهـبری جهـان را دارند !! و این انتخـاب ها را تکرار نخواهـنـد کرد
.شـکی نیست کـه روزهـای حاکمان دغـل کار دروغ گو رو به پایان اسـت
تبادل نظر های بد ون سـانسور در اینترنت که هـروز بیشـتر و بیشـتر همـه گیـر میشـود راه را برای چنـین تجاوزاتی مسد ود میکنـد. عکس العمل انسا نهـای آزاده در سراسر جهان در مورد اشغال نظامی عـراق باعـث شـد که آقای بوش عـقـب نشـینی کند و اعلا م نماید که با ایران و کره شمالی از راهای دمکراتیک برخورد خواهـد شد. این یک پیروزی بزرگ برای انسانهای آزاده قـرن بیست و یکم است. همین راه را هـم ما ایرانیان باید پیگیری نماییم و از راههای دمکراتیک و مسالمت آمیـز نظـام را مجـبور کنـیم به خواستـه های بحـق ملت گوش فـرا دهـد.
قد م بعـدی تحریـم کـامـل انتخابات مجلـس و ریاسـت جمهوری اسـت.
اگر به جدایی مذهـب و حکومـت معتقـد یـم و اگر همچنان معتقـد هستـیم که ولایت مطلـقه فقیـه جامه ای نیست که بر قامـت ملت آزادی طلـب ایران قـرن بیست و یکم زیبنـده باشـد نباید در این دو انتخابات پیش رو شرکت کنیـم.
این خود بهترین رفـرانـدمـی اسـت که بسـهو لت هم امکان پذیر است.